Sabbato Quattuor Temporum Quadragesimæ ~ II. classis

Divinum Officium Monastic - 1963

03-16-2019

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Dómine, lábia mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.

Psalmus 3 [0]
3:2 Dómine, quid multiplicáti sunt qui tríbulant me? * multi insúrgunt advérsum me.
3:3 Multi dicunt ánimæ meæ: * Non est salus ipsi in Deo eius.
3:4 Tu autem, Dómine, suscéptor meus es, * glória mea, et exáltans caput meum.
3:5 Voce mea ad Dóminum clamávi: * et exaudívit me de monte sancto suo.
3:6 Ego dormívi, et soporátus sum: * et exsurréxi, quia Dóminus suscépit me.
3:7 Non timébo míllia pópuli circumdántis me: * exsúrge, Dómine, salvum me fac, Deus meus.
3:8 Quóniam tu percussísti omnes adversántes mihi sine causa: * dentes peccatórum contrivísti.
3:9 Dómini est salus: * et super pópulum tuum benedíctio tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Abri, Senhor, os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.

Salmo 3 [0]
3:1 Senhor, porque tantos são os que me atribulam? * Muitos se insurgem contra mim.
3:2 Muitos dizem à minha alma: * não há salvação para ele no seu Deus.
3:3 Vós, porém, Senhor, sois o meu protector, * minha glória e exaltais a minha cabeça.
3:4 Com minha voz ao Senhor clamei: * e Ele me ouviu do seu santo monte.
3:5 Deitei-me para descansar e adormeci: * e levantei-me, pois me acolheu o Senhor.
3:6 Não temerei milhares de pessoas me cercando: * levantai-Vos, ó Senhor, salvai-me, ó Deus meu!
3:7 Porque Vós tendes ferido todos os que sem causa me perseguem: * quebrastes os dentes dos pecadores.
3:8 A salvação é do Senhor: * e sua bênção está sobre seu povo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Invitatório {Antífona do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. The Lord our God: * O come, let us worship Him.
Ant. The Lord our God: * O come, let us worship Him.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. The Lord our God: * O come, let us worship Him.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. O come, let us worship Him.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. The Lord our God: * O come, let us worship Him.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. O come, let us worship Him.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. The Lord our God: * O come, let us worship Him.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O come, let us worship Him.
Ant. The Lord our God: * O come, let us worship Him.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Ex more docti mýstico
Servémus hoc ieiúnium,
Deno diérum círculo
Ducto quater notíssimo.

Lex et prophétæ prímitus
Hoc prætulérunt, póstmodum
Christus sacrávit, ómnium
Rex atque factor témporum.

Utámur ergo párcius
Verbis, cibis et pótibus,
Somno, iocis, et árctius
Perstémus in custódia.

Vitémus autem péssima,
Quæ súbruunt mentes vagas:
Nullúmque demus cállidi
Hostis locum tyránnidi.

Dicámus omnes cérnui:
Clamémus atque sínguli,
Plorémus ante Iúdicem,
Flectámus iram víndicem,

Nostris malis offéndimus
Tuam, Deus, cleméntiam:
Effúnde nobis désuper,
Remíssor, indulgéntiam.

Meménto quod sumus tui,
Licet cadúci, plásmatis:
Ne des honórem nóminis
Tui, precámur, álteri.

Laxa malum, quod fécimus,
Auge bonum, quod póscimus:
Placére quo tandem tibi
Possímus hic, et pérpetim.

Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas,
Ut fructuósa sint tuis
Ieiuniórum múnera.
Amen.
Hino {do Saltéio do tempo correspondente}
The fast, as taught by holy lore,
We keep in solemn course once more:
The fast to all men known, and bound
In forty days of yearly round.

The law and seers that were of old
In diverse ways this Lent foretold,
Which Christ, all seasons’ King and Guide,
In after ages sanctified.

More sparing therefore let us make
The words we speak, the food we take,
Our sleep and mirth, —and closer barred
Be every sense in holy guard.

Avoid the evil thoughts that roll
Like waters o’er the heedless soul;
Nor let the foe occasion find
Our souls in slavery to bind.

In prayer together let us fall,
And cry for mercy, one and all,
And weep before the Judge’s feet,
And his avenging wrath entreat.

Thy grace have we offended sore,
By sins, O God, which we deplore;
But pour upon us from on high,
O pardoning One, thy clemency.

Remember thou, though frail we be,
That yet thine handiwork are we;
Nor let the honour of thy name
Be by another put to shame.

Forgive the sin that we have wrought;
Increase the good that we have sought:
That we at length, our wanderings o'er,
May please thee here and evermore.

Grant O thou Blessed Trinity,
Grant, O Essential Unity,
That this our fast of forty days
May work our profit and thy praise.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Clamor meus * ad te véniat, Deus.
Psalmus 101 [1]
101:2 Dómine, exáudi oratiónem meam: * et clamor meus ad te véniat.
101:3 Non avértas fáciem tuam a me: * in quacúmque die tríbulor, inclína ad me aurem tuam.
101:3 In quacúmque die invocávero te, * velóciter exáudi me.
101:4 Quia defecérunt sicut fumus dies mei: * et ossa mea sicut crémium aruérunt.
101:5 Percússus sum ut fænum, et áruit cor meum: * quia oblítus sum comédere panem meum.
101:6 A voce gémitus mei * adhǽsit os meum carni meæ.
101:7 Símilis factus sum pellicáno solitúdinis: * factus sum sicut nyctícorax in domicílio.
101:8 Vigilávi, * et factus sum sicut passer solitárius in tecto.
101:9 Tota die exprobrábant mihi inimíci mei: * et qui laudábant me, advérsum me iurábant.
101:10 Quia cínerem tamquam panem manducábam, * et potum meum cum fletu miscébam.
101:11 A fácie iræ et indignatiónis tuæ: * quia élevans allisísti me.
101:12 Dies mei sicut umbra declinavérunt: * et ego sicut fænum árui.
101:13 Tu autem, Dómine, in ætérnum pérmanes: * et memoriále tuum in generatiónem et generatiónem.
101:14 Tu exsúrgens miseréberis Sion: * quia tempus miseréndi eius, quia venit tempus.
101:15 Quóniam placuérunt servis tuis lápides eius: * et terræ eius miserebúntur.
101:16 Et timébunt gentes nomen tuum, Dómine, * et omnes reges terræ glóriam tuam.
101:17 Quia ædificávit Dóminus Sion: * et vidébitur in glória sua.
101:18 Respéxit in oratiónem humílium: * et non sprevit precem eórum.
101:19 Scribántur hæc in generatióne áltera: * et pópulus, qui creábitur, laudábit Dóminum:
101:20 Quia prospéxit de excélso sancto suo: * Dóminus de cælo in terram aspéxit:
101:21 Ut audíret gémitus compeditórum: * ut sólveret fílios interemptórum:
101:22 Ut annúntient in Sion nomen Dómini: * et laudem eius in Ierúsalem.
101:23 In conveniéndo pópulos in unum, * et reges ut sérviant Dómino.
101:24 Respóndit ei in via virtútis suæ: * Paucitátem diérum meórum núntia mihi.
101:25 Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem et generatiónem anni tui.
101:26 Inítio tu, Dómine, terram fundásti: * et ópera mánuum tuárum sunt cæli.
101:27 Ipsi períbunt, tu autem pérmanes: * et omnes sicut vestiméntum veteráscent.
101:28 Et sicut opertórium mutábis eos, et mutabúntur: * tu autem idem ipse es, et anni tui non defícient.
101:29 Fílii servórum tuórum habitábunt: * et semen eórum in sǽculum dirigétur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. O God * let my cry come unto Thee.
Salmo 101 [1]
101:1 Senhor, ouvi a minha oração: * e chegue até Vós o meu clamor.
101:2 Não aparteis de mim o vosso rosto: * no dia do tormento, inclinai o vosso ouvido para mim.
101:3 Em qualquer dia que Vos invocar, * prontamente me ouvi.
101:4 Pois os meus dias dissiparam-se como fumo: * e os meus ossos secaram como acendalhas.
101:5 Fui ferido como feno e o meu coração secou-se: * pois me esqueci de comer o meu pão.
101:6 À voz dos meus gemidos, * pegaram-se os meus ossos à pele.
101:7 Tornei-me semelhante ao pelicano do deserto: * tornei-me como a coruja no seu albergue.
101:8 Velei * e tornei-me como o pássaro solitário no telhado.
101:9 Todo o dia me injuriavam os meus inimigos: * e os que me louvavam conspiravam contra mim.
101:10 Pois comia cinza como pão, * e misturava a minha bebida com minhas lágrimas.
101:11 À vista de vossa ira e indignação: * pois depois de me elevares, me arrojastes.
101:12 Meus dias tombaram como a sombra: * e eu sequei-me como feno.
101:13 Contudo, ó Senhor, Vós permaneceis para sempre: * e o vosso nome de geração em geração.
101:14 Vós, levantando-Vos, tereis piedade de Sião: * pois é tempo de terdes piedade dela e o tempo já chegou.
101:15 Porque as suas ruínas são amadas pelos vossos servos: * e se compadecerão da sua terra.
101:16 As gentes temerão o vosso nome, ó Senhor, * e todos os reis da terra respeitarão a vossa glória.
101:17 Pois o Senhor edificou Sião: * e será visto na sua glória.
101:18 Atendeu à oração dos humildes: * e não desprezou a sua prece.
101:19 Escrevam estas cousas para a geração futura: * e o povo, que há-de ser criado, louvará o Senhor:
101:20 Pois olhou do alto do seu santuário: * o Senhor olhou do céu sobre a terra:
101:21 Para ouvir os gemidos dos encarcerados: * para libertar os filhos dos cadáveres:
101:22 Para que anunciem em Sião o nome do Senhor: * e o seu louvor em Jerusalém.
101:23 Quando se juntarem os povos * e os reis para servirem ao Senhor.
101:24 Disse-lhe na expansão da sua força: * manifestai-me o curto número de meus dias.
101:25 Não me chameis na metade de meus dias: * os vossos anos estendem-se de geração em geração.
101:26 No princípio, ó Senhor, fundastes a terra: * e os céus são obra de vossas mãos.
101:27 Eles perecerão, mas Vós permanecereis: * todos eles como o traje envelhecerão.
101:28 Como a veste os mudareis e serão mudados: * Vós, porém, sois sempre o mesmo e os vossos anos não terão fim.
101:29 Os filhos de vossos servos habitarão: * e a sua posteridade será orientada eternamente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 102 [2]
102:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et ómnia, quæ intra me sunt, nómini sancto eius.
102:2 Bénedic, ánima mea, Dómino: * et noli oblivísci omnes retributiónes eius.
102:3 Qui propitiátur ómnibus iniquitátibus tuis: * qui sanat omnes infirmitátes tuas.
102:4 Qui rédimit de intéritu vitam tuam: * qui corónat te in misericórdia et miseratiónibus.
102:5 Qui replet in bonis desidérium tuum: * renovábitur ut áquilæ iuvéntus tua:
102:6 Fáciens misericórdias Dóminus: * et iudícium ómnibus iniúriam patiéntibus.
102:7 Notas fecit vias suas Móysi, * fíliis Israël voluntátes suas.
102:8 Miserátor, et miséricors Dóminus: * longánimis, et multum miséricors.
102:9 Non in perpétuum irascétur: * neque in ætérnum comminábitur.
102:10 Non secúndum peccáta nostra fecit nobis: * neque secúndum iniquitátes nostras retríbuit nobis.
102:11 Quóniam secúndum altitúdinem cæli a terra: * corroborávit misericórdiam suam super timéntes se.
102:12 Quantum distat ortus ab occidénte: * longe fecit a nobis iniquitátes nostras.
102:13 Quómodo miserétur pater filiórum, misértus est Dóminus timéntibus se: * quóniam ipse cognóvit figméntum nostrum.
102:14 Recordátus est quóniam pulvis sumus: * homo, sicut fænum dies eius, tamquam flos agri sic efflorébit.
102:16 Quóniam spíritus pertransíbit in illo, et non subsístet: * et non cognóscet ámplius locum suum.
102:17 Misericórdia autem Dómini ab ætérno, * et usque in ætérnum super timéntes eum.
102:17 Et iustítia illíus in fílios filiórum, * his qui servant testaméntum eius:
102:18 Et mémores sunt mandatórum ipsíus, * ad faciéndum ea.
102:19 Dóminus in cælo parávit sedem suam: * et regnum ipsíus ómnibus dominábitur.
102:20 Benedícite Dómino, omnes Ángeli eius: * poténtes virtúte, faciéntes verbum illíus, ad audiéndam vocem sermónum eius.
102:21 Benedícite Dómino, omnes virtútes eius: * minístri eius, qui fácitis voluntátem eius.
102:22 Benedícite Dómino, ómnia ópera eius: * in omni loco dominatiónis eius, bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Clamor meus ad te véniat, Deus.
Salmo 102 [2]
102:1 Minha alma, bendiz o Senhor: * e tudo o que em mim há, o seu santo nome.
102:2 Bendiz o Senhor, ó minha alma: * e não esqueças nem um dos seus benefícios.
102:3 É Ele que perdoa todas tuas iniquidades: * e que sara todas tuas enfermidades.
102:4 É Ele que resgata da morte a tua vida: * e que te coroa da sua misericórdia e das suas graças.
102:5 É Ele que com bens sacia o teu desejo: * a tua mocidade renovar-se-á como a da águia:
102:6 O Senhor faz misericórdias: * e justiça a todos os que sofrem agravos.
102:7 Fez conhecer a Moisés os seus caminhos, * e aos filhos de Israel as suas vontades.
102:8 O Senhor é compassivo e misericordioso: * paciente e de muita misericórdia.
102:9 Não ficará irado para sempre: * nem ameaçará perpetuamente.
102:10 Segundo os nossos pecados nos não tratou: * nem nos puniu segundo as nossas iniquidades.
102:11 Porque segundo a altura do céu acima da terra: * estabeleceu Ele a sua misericórdia sobre os que O temem.
102:12 Quanto o oriente dista do ocidente: * tanto Ele afastou de nós as nossas iniquidades.
102:13 Como um pai se compadece dos seus filhos, assim se compadeceu o Senhor dos que O temem: * porque conhece a nossa forma.
102:14 Lembrou-se que somos pó: * os dias do homem passam como o feno, como a flor do campo, assim floresce.
102:15 Porque um sopro de vento passará sobre ele e não subsistirá: * e seu lugar o não mais conhecerá.
102:16 Porém, da eternidade vem a misericórdia do Senhor, * e até à eternidade sobre os que O temem.
102:17 Sua justiça nos filhos dos filhos, * para aqueles que guardam a sua aliança:
102:18 Se lembram dos seus mandamentos, * para os observar.
102:19 O Senhor preparou o seu trono no céu: * e sobre todos dominará o seu reino.
102:20 Bendizei o Senhor, todos seus anjos: * poderosos em força, que executais a sua palavra, ouvindo a voz das suas ordens.
102:21 Bendizei o Senhor, todos seus exércitos: * seus ministros, que fazeis a sua vontade.
102:22 Bendizei o Senhor, todas suas obras: * ó minha alma, bendiz o Senhor em todo o lugar do seu domínio.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. O God let my cry come unto Thee.
Ant. Bénedic, * ánima mea Dómino.
Psalmus 103(1-24) [3]
103:1 Bénedic, ánima mea, Dómino: * Dómine, Deus meus, magnificátus es veheménter.
103:1 Confessiónem, et decórem induísti: * amíctus lúmine sicut vestiménto:
103:2 Exténdens cælum sicut pellem: * qui tegis aquis superióra eius.
103:3 Qui ponis nubem ascénsum tuum: * qui ámbulas super pennas ventórum.
103:4 Qui facis ángelos tuos, spíritus: * et minístros tuos ignem uréntem.
103:5 Qui fundásti terram super stabilitátem suam: * non inclinábitur in sǽculum sǽculi.
103:6 Abýssus, sicut vestiméntum, amíctus eius: * super montes stabunt aquæ.
103:7 Ab increpatióne tua fúgient: * a voce tonítrui tui formidábunt.
103:8 Ascéndunt montes: et descéndunt campi * in locum, quem fundásti eis.
103:9 Términum posuísti, quem non transgrediéntur: * neque converténtur operíre terram.
103:10 Qui emíttis fontes in convállibus: * inter médium móntium pertransíbunt aquæ.
103:11 Potábunt omnes béstiæ agri: * exspectábunt ónagri in siti sua.
103:12 Super ea vólucres cæli habitábunt: * de médio petrárum dabunt voces.
103:13 Rigans montes de superióribus suis: * de fructu óperum tuórum satiábitur terra:
103:14 Prodúcens fænum iuméntis, * et herbam servitúti hóminum:
103:14 Ut edúcas panem de terra: * et vinum lætíficet cor hóminis:
103:15 Ut exhílaret fáciem in óleo: * et panis cor hóminis confírmet.
103:16 Saturabúntur ligna campi, et cedri Líbani, quas plantávit: * illic pásseres nidificábunt.
103:17 Heródii domus dux est eórum: * montes excélsi cervis: petra refúgium herináciis.
103:19 Fecit lunam in témpora: * sol cognóvit occásum suum.
103:20 Posuísti ténebras, et facta est nox: * in ipsa pertransíbunt omnes béstiæ silvæ.
103:21 Cátuli leónum rugiéntes, ut rápiant, * et quǽrant a Deo escam sibi.
103:22 Ortus est sol, et congregáti sunt: * et in cubílibus suis collocabúntur.
103:23 Exíbit homo ad opus suum: * et ad operatiónem suam usque ad vésperum.
103:24 Quam magnificáta sunt ópera tua, Dómine! * ómnia in sapiéntia fecísti: impléta est terra possessióne tua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bless the Lord * O my soul.
Salmo 103(1-24) [3]
103:1 Bendiz o Senhor, ó minha alma: * ó Senhor meu Deus, Vos engrandecestes sumamente.
103:2 Com glória e majestade Vos revestistes: * como um traje coberto de luz.
103:3 Como a tenda, estendeis o céu: * que cobris de água a sua cobertura.
103:4 Que subis sobre as nuvens: * e sobre as asas dos ventos andeis.
103:5 Que fazeis os vossos anjos espíritos: * e que os vossos ministros sejam fogo ardente.
103:6 Que fundastes a terra sobre as suas bases: * ela se não desnivelará pelos séculos dos séculos.
103:7 O abysmo cinge-a como um traje: * as águas elevam-se acima das montanhas.
103:8 À vossa ameaça fugirão: * temerão à voz de vosso trovão.
103:9 Elevam-se as montanhas e os vales descem, * ao lugar que lhes estabelecestes.
103:10 Instituístes-lhes limites, que não ultrapassarão: * e não volverão a cobrir a terra.
103:11 Vós fazeis sair as fontes nos vales: * as águas passam por meio dos montes.
103:12 Todos os animais do campo beberão: * suspiram os asnos selvagens na sua sede.
103:13 Sobre elas habitam as aves do céu: * do meio dos rochedos, farão ouvir as suas vozes.
103:14 Regais os montes dos altos: * com o fruto de vossas obras a terra será saciada:
103:15 Feno produzis para os animais, * e plantas para uso dos homens:
103:16 Pão fazeis sair do seio da terra: * e vinho que alegra o coração do homem:
103:17 Azeite para espalhar a alegria sobre o rosto: * e pão para fortificar o coração.
103:18 Encher-se-ão de seiva as árvores do campo e os cedros do Líbano que plantou: * ali farão ninhos as aves.
103:19 A casa da cegonha lhes serve de guia: * os montes altos são refúgio dos veados e os penhascos dos ouriços.
103:20 Fez a lua para marcar os tempos: * o sol conhece o seu ocaso.
103:21 Espalhastes as trevas e a noite se fez: * vagueiam então todos os animais da selva.
103:22 Os leõezinhos rugem em busca da presa, * e pedem a Deus o seu sustento.
103:23 Desponta o sol e reúnem-se: * e vão esconder-se nos seus covis.
103:24 Sairá o homem para a sua obra: * e para os seus trabalhos até entardecer.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 103(25-35) [4]
103:25 Hoc mare magnum, et spatiósum mánibus: * illic reptília, quorum non est númerus.
103:26 Animália pusílla cum magnis: * illic naves pertransíbunt.
103:27 Draco iste, quem formásti ad illudéndum ei: * ómnia a te exspéctant ut des illis escam in témpore.
103:28 Dante te illis, cólligent: * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte.
103:29 Averténte autem te fáciem, turbabúntur: * áuferes spíritum eórum, et defícient, et in púlverem suum reverténtur.
103:30 Emíttes spíritum tuum, et creabúntur: * et renovábis fáciem terræ.
103:31 Sit glória Dómini in sǽculum: * lætábitur Dóminus in opéribus suis:
103:32 Qui réspicit terram, et facit eam trémere: * qui tangit montes, et fúmigant.
103:33 Cantábo Dómino in vita mea: * psallam Deo meo, quámdiu sum.
103:34 Iucúndum sit ei elóquium meum: * ego vero delectábor in Dómino.
103:35 Defíciant peccatóres a terra, et iníqui ita ut non sint: * bénedic, ánima mea, Dómino.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Bénedic, ánima mea Dómino.
Salmo 103(25-35) [4]
103:25 Quão magníficas são as vossas obras, ó Senhor! * Fizestes com sabedoria todas as cousas:a terra está cheia das vossas riquezas.
103:26 Este mar grande e de longos braços: * nele existem peixes sem número.
103:27 Animais pequenos e grandes: * por ele transitam os navios.
103:28 Lá brinca esse dragão que formastes: * todos esperam de Vós que lhes deis de comer a seu tempo.
103:29 Dando-lho Vós, eles o recolhem: * abrindo Vós vossa mão, todos se encherão de bens.
103:30 Mas, se apartardes o vosso rosto, turvar-se-ão: * tirar-lhes-eis o espírito, deixarão de ser e ao pó retornarão.
103:31 Enviareis o vosso espírito e serão criados: * e renovareis a face da terra.
103:32 Seja celebrada a glória do Senhor para sempre: * alegrar-se-á o Senhor nas suas obras:
103:33 Olha para a terra e tremer a faz: * toca os montes e eles fumegam.
103:34 Cantarei ao Senhor durante a minha vida: * cantarei hinos a meu Deus enquanto existir.
103:35 Sejam-Lhe agradáveis as minhas palavras: * quanto a mim, deleitar-me-ei no Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Bless the Lord O my soul.
Ant. Lætétur cor * quæréntium Dóminum.
Psalmus 104(1-22) [5]
104:1 Confitémini Dómino, et invocáte nomen eius: * annuntiáte inter gentes ópera eius.
104:2 Cantáte ei, et psállite ei: * narráte ómnia mirabília eius.
104:3 Laudámini in nómine sancto eius: * lætétur cor quæréntium Dóminum.
104:4 Quǽrite Dóminum, et confirmámini: * quǽrite fáciem eius semper.
104:5 Mementóte mirabílium eius, quæ fecit: * prodígia eius, et iudícia oris eius.
104:6 Semen Ábraham, servi eius: * fílii Iacob, elécti eius.
104:7 Ipse Dóminus Deus noster: * in univérsa terra iudícia eius.
104:8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui: * verbi, quod mandávit in mille generatiónes:
104:9 Quod dispósuit ad Ábraham: * et iuraménti sui ad Isaac:
104:10 Et státuit illud Iacob in præcéptum: * et Israël in testaméntum ætérnum:
104:11 Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, * funículum hereditátis vestræ.
104:12 Cum essent número brevi, * paucíssimi et íncolæ eius:
104:13 Et pertransiérunt de gente in gentem, * et de regno ad pópulum álterum.
104:14 Non relíquit hóminem nocére eis: * et corrípuit pro eis reges.
104:15 Nolíte tángere christos meos: * et in prophétis meis nolíte malignári.
104:16 Et vocávit famem super terram: * et omne firmaméntum panis contrívit.
104:17 Misit ante eos virum: * in servum venúmdatus est Ioseph.
104:18 Humiliavérunt in compédibus pedes eius, ferrum pertránsiit ánimam eius * donec veníret verbum eius.
104:19 Elóquium Dómini inflammávit eum: * misit rex, et solvit eum; princeps populórum, et dimísit eum.
104:21 Constítuit eum dóminum domus suæ: * et príncipem omnis possessiónis suæ:
104:22 Ut erudíret príncipes eius sicut semetípsum: * et senes eius prudéntiam docéret.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. let the heart of them rejoice, * that seek the Lord.
Salmo 104(1-22) [5]
104:1 Louvai o Senhor e invocai o seu nome: * anunciai as suas obras entre as gentes.
104:2 Cantai-Lhe e salmodiai-Lhe: * narrai todas suas maravilhas.
104:3 Gloriai-vos em seu santo nome: * alegre-se o coração dos que buscam o Senhor.
104:4 Buscai o Senhor e fortalecei-vos n’Ele: * buscai sempre a sua face.
104:5 Lembrai-vos das maravilhas que fez: * dos seus prodígios e as sentenças da sua boca:
104:6 Descendentes de Abraão, seus servos: * filhos de Jacob, seus escolhidos.
104:7 Ele é o Senhor nosso Deus: * os seus juízos exercem-se em toda a terra.
104:8 Ele lembrou-se para sempre da sua aliança: * e da palavra que comandou a mil gerações:
104:9 Que a Abraão fez: * e do seu juramento a Isaac:
104:10 O mesmo confirmou a Jacob como lei: * e a Israel para uma eterna aliança:
104:11 Dizendo:dar-te-ei a terra de Canaan, * porção de tua herança.
104:12 Quando em pequeno número, * sendo pouquíssimos e estrangeiros:
104:13 Passavam de gente para gente, * e dum reino para outro povo.
104:14 Homem que os ofendesse não permitiu: * e reis castigou por causa deles.
104:15 Não toqueis os meus ungidos: * e meus profetas os não maltrateis.
104:16 Chamou a fome sobre a terra: * e destruiu todo o sustento do pão.
104:17 Enviou adiante deles um homem: * a José que foi vendido como escravo.
104:18 Humilharam-no com grilhões nos pés, o ferro traspassou a sua alma * até que se cumpriu o seu vaticínio.
104:19 A palavra do Senhor o tinha inflamado: * o rei mandou que o soltassem, o príncipe dos povos deu-lhe a liberdade.
104:20 Constituiu-o senhor da sua casa: * e príncipe de tudo quanto possuía:
104:21 Para que instruísse os seus príncipes como a si: * e ensinasse a prudência aos seus anciãos.
104:22 Israel entrou no Egipto: * e Jacob foi hóspede na terra de Cam.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 104(23-45) [6]
104:23 Et intrávit Israël in Ægýptum: * et Iacob áccola fuit in terra Cham.
104:24 Et auxit pópulum suum veheménter: * et firmávit eum super inimícos eius.
104:25 Convértit cor eórum ut odírent pópulum eius: * et dolum fácerent in servos eius.
104:26 Misit Móysen, servum suum: * Aaron, quem elégit ipsum.
104:27 Pósuit in eis verba signórum suórum: * et prodigiórum in terra Cham.
104:28 Misit ténebras, et obscurávit: * et non exacerbávit sermónes suos.
104:29 Convértit aquas eórum in sánguinem: * et occídit pisces eórum.
104:30 Édidit terra eórum ranas: * in penetrálibus regum ipsórum.
104:31 Dixit, et venit cœnomyía: * et cínifes in ómnibus fínibus eórum.
104:32 Pósuit plúvias eórum grándinem: * ignem comburéntem in terra ipsórum.
104:33 Et percússit víneas eórum, et ficúlneas eórum: * et contrívit lignum fínium eórum.
104:34 Dixit, et venit locústa, et bruchus, * cuius non erat númerus:
104:35 Et comédit omne fænum in terra eórum: * et comédit omnem fructum terræ eórum.
104:36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum: * primítias omnis labóris eórum.
104:37 Et edúxit eos cum argénto et auro: * et non erat in tríbubus eórum infírmus.
104:38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum: * quia incúbuit timor eórum super eos.
104:39 Expándit nubem in protectiónem eórum: * et ignem ut lucéret eis per noctem.
104:40 Petiérunt, et venit cotúrnix: * et pane cæli saturávit eos.
104:41 Dirúpit petram et fluxérunt aquæ: * abiérunt in sicco flúmina;
104:42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui: * quod hábuit ad Ábraham, púerum suum.
104:43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, * et eléctos suos in lætítia.
104:44 Et dedit illis regiónes géntium: * et labóres populórum possedérunt:
104:45 Ut custódiant iustificatiónes eius, * et legem eius requírant.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lætétur cor quæréntium Dóminum.
Salmo 104(23-45) [6]
104:23 Aumentou veementemente o seu povo: * e tornou-o forte sobre os seus inimigos.
104:24 Converteu-lhes o coração para que odiassem o seu povo: * e usassem de dolos com seus servos.
104:25 Enviou Moisés, seu servo: * e Arão, a quem tinha escolhido.
104:26 Deu-lhes poder para fazer milagres: * e prodígios na terra de Cam.
104:27 Enviou trevas e escureceu: * e com suas palavras se não exacerbaram.
104:28 Converteu-lhes as águas em sangue: * e matou os seus peixes.
104:29 Sua terra produziu rãs: * até nos aposentos dos próprios reis.
104:30 Falou e vieram moscas: * e mosquitos por todo o território.
104:31 Em vez de água lhes fez chover granizo: * lançou um fogo abrasador na terra deles.
104:32 Feriu as suas vinhas e os seus figueirais: * e quebrou as árvores que havia nos seus limites.
104:33 Falou e vieram gafanhotos e lagartos * cujos não tinham número:
104:34 Devoraram toda a erva dos prados: * e comeram todos os frutos dos seus campos.
104:35 Feriu todos os primogénitos da sua terra: * as primícias de todo seu trabalho.
104:36 Os conduziu com prata e com ouro: * e não havia enfermo nas suas tribos.
104:37 Alegrou-se o Egipto com a partida deles: * pois era sobre eles o seu temor.
104:38 Estendeu uma nuvem que os cobrisse: * e um fogo que os alumiasse de noite.
104:39 Pediram e vieram codornizes: * e de pão do céu os saciou.
104:40 Fendeu a pedra e brotaram águas: * correram rios no deserto.
104:41 Porque se lembrou da sua santa palavra: * que tinha dado a Abraão, seu servo.
104:42 Fez sair o seu povo com exaltação, * e os seus escolhidos com alegria.
104:43 Deu-lhes as terras das gentes: * e herdaram o trabalho dos povos:
104:44 Para que guardassem os seus mandamentos, * e buscassem a sua lei.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. let the heart of them rejoice, that seek the Lord.
℣. Scuto circúmdabit te véritas eius.
℟. Non timébis a timóre noctúrno.
℣. His truth shall compass thee with a shield.
℟. Thou shalt not be afraid of the terror of the night.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 1
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 17:1-9
In illo témpore: Assúmpsit Iesus Petrum, et Iacóbum, et Ioánnem fratrem eius, et duxit illos in montem excélsum seórsum: et transfigurátus est ante eos. Et réliqua.

Homilía sancti Leónis Papæ
Homilia de Transfiguratione Domini
Evangélica lectio, dilectíssimi, quæ per aures córporis interiórem méntium nostrárum pulsávit audítum, ad magni sacraménti nos intellegéntiam vocat: quam, aspiránte grátia Dei, facílius assequémur, si consideratiónem nostram ad ea, quæ paulo supérius sunt narráta, referámus. Salvátor enim humáni géneris Iesus Christus, condens eam fidem, quæ et ímpios ad iustítiam, et mórtuos révocat ad vitam, ad hoc discípulos suos doctrínæ mónitis, et óperum miráculis imbuébat, ut idem Christus et Unigénitus Dei, et hóminis Fílius crederétur. Nam unum horum sine áltero non próderat ad salútem: et æquális erat perículi, Dóminum Iesum Christum aut Deum tantúmmodo sine hómine, aut sine Deo solum hóminem credidísse: cum utrúmque esset páriter confiténdum: quia sicut Deo vera humánitas, ita hómini ínerat vera divínitas.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Scíndite corda vestra, et non vestiménta vestra: et convertímini ad Dóminum Deum vestrum:
* Quia benígnus et miséricors est.
℣. Derelínquat ímpius viam suam, et vir iníquus cogitatiónes suas, et revertátur ad Dóminum, et miserébitur eius.
℟. Quia benígnus et miséricors est.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 1
Continuation of the Holy Gospel according to Matthew
Matt 17:1-9
In that time, Jesus taketh unto him Peter and James, and John his brother, and bringeth them up into a high mountain apart: And he was transfigured before them. And so on.

Homily by Pope St. Leo the Great.
On the Transfiguration of the Lord
Dearly beloved brethren, the Lesson from the Holy Gospel which, entering in by our bodily ears, hath knocked at the door of our inner mind, calleth us to understand a great mystery. This, by the grace of God, we shall the more readily do, if we return to consider what hath been told us just before. The Saviour of mankind, even Jesus Christ, laying the foundations of that faith whereby the ungodly are called to righteousness and the dead to life, instilled into the minds of His disciples, both by the voice of His teaching and the wonder of His works, that they should believe Him, the one Christ, to be both the Only-begotten Son of God and the Son of man. Had they believed Him one of these and not the other, it had availed them nothing to salvation; and the danger was equally great, of holding the Lord Jesus Christ to be God without the Manhood, or Man only without the Godhead, since we are constrained to acknowledge that He is perfect God and perfect Man, and that as there is in the Godhead perfect Manhood, so there is in the Manhood perfect Godhead.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Rend your hearts and not your garments, and turn unto the Lord your God;
* For He is gracious and merciful.
℣. Let the wicked forsake his way, and the unrighteous man his thoughts, and let him return unto the Lord, and He will have mercy upon him.
℟. For He is gracious and merciful.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 2
Ad confírmandam ergo huius fídei salubérrimam cognitiónem interrogáverat discípulos suos Dóminus, inter divérsas aliórum opiniónes quid ipsi de eo créderent, quidve sentírent. Ubi Petrus Apóstolus, per revelatiónem summi Patris corpórea súperans, et humána transcéndens, vidit mentis óculis Fílium Dei vivi, et conféssus est glóriam Deitátis; quia non ad solam respéxit substántiam carnis et sánguinis: tantúmque in hac fídei sublimitáte complácuit, ut beatitúdinis felicitáte donátus, sacram inviolábilis petræ accíperet firmitátem: super quam fundáta Ecclésia, portis ínferi et mortis légibus prævaléret: nec in solvéndis aut ligándis quorumcúmque causis áliud rátum esset in cælis, quam quod Petri sedísset arbítrio.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagósque induc in domum tuam:
* Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et anteíbit fáciem tuam iustítia tua.
℣. Cum víderis nudum, óperi eum, et carnem tuam ne despéxeris.
℟. Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et anteíbit fáciem tuam iustítia tua.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 2
To strengthen, therefore, the saving knowledge of this faith, the Lord had asked His disciples what, among the differing opinions of men, it was their own belief and judgment as to Who He was. Then did the Apostle Peter, by the revelation of That Father Who is above all, rising above fleshly things, yea, outstripping the thoughts of men, then did he fix the eyes of his mind upon the Son of the living God, and confess the glory of the Godhead, for he looked not on the substance of the flesh and blood only. And in all the exaltation of this faith so well did he please God, that he was gifted with that joyous blessing, the hallowed establishment of that impregnable rock, whereon the Church being founded, should prevail against the gates of hell and the laws of death; neither, when anything is to be bound or loosed, is any bound or loosed in heaven, otherwise than as the judgment of Peter hath bound or loosed it upon earth.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Deal thy bread to the hungry, and bring the poor and the wanderer to thine house.
* Then shall thy light break forth as the morning, and thy righteousness shall go before thee.
℣. When thou seest the naked, cover him; and hide not thyself from thine own flesh.
℟. Then shall thy light break forth as the morning, and thy righteousness shall go before thee.
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Hæc autem, dilectíssimi, laudátæ intellegéntiæ celsitúdo instruénda erat de inferióris substántiæ sacraménto: ne apostólica fides ad glóriam confiténdæ in Christo Deitátis evécta, infirmitátis nostræ receptiónem indígnam impassíbili Deo atque incóngruam iudicáret: et ita iam in Christo humánam créderet glorificátam esse natúram, ut nec supplício posset áffici, nec morte dissólvi. Et ídeo dicénte Dómino, quod oportéret eum ire Ierosólymam, et multa pati a senióribus et scribis, ac princípibus sacerdótum, et occídi, et tértia die resúrgere: cum beátus Petrus, qui supérno illustrátus lúmine, de ardentíssima Fílii Dei confessióne fervébat, contumélias illusiónum et crudelíssimæ mortis oppróbrium religióso, ut putábat, et líbero fastídio respuísset; benígna a Iesu increpatióne corréptus, et ad cupiditátem participándæ cum eo passiónis animátus est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Abscóndite eleemósynam in sinu páuperum, et ipsa orábit pro vobis ad Dóminum:
* Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Date eleemósynam, et ecce ómnia munda sunt vobis.
℟. Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 3
But, dearly beloved brethren, it behoved that the height of this understanding, which the Lord praised, should rest upon a foundation, and that foundation, the mystery of the lower nature, lest the faith of the Apostle, carried away by the glorious acknowledgment of the Godhead in Christ, should deem it unworthy and unnatural for the impassible God to take into Himself the frailty of our nature; and should thus believe that in Christ the Manhood had been so glorified as to be no longer able to suffer pain, or be dissolved in death. And therefore it was that, when the Lord said how that He must go up unto Jerusalem, and suffer many things of the elders and chief priests, and scribes, and be killed, and rise again the third day, and the blessed Peter, bright with heavenly illumination, and still glowing from the passionate acknowledgment of the Divine Sonship, by a natural, and, as seemed to him, a godly shrinking, could not bear the mention of mockery and insult and a cruel death, he was corrected by the merciful rebuke of Jesus, and moved rather to desire to be a partaker in the sufferings of his Master.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Shut up alms in the breast of the poor, and it shall plead for you with the Lord.
* For, as water will quench fire, so alms maketh an atonement for sins.
℣. Give alms, and, behold, all things are clean unto you.
℟. For, as water will quench fire, so alms maketh an atonement for sins.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. For, as water will quench fire, so alms maketh an atonement for sins.
Nocturn II.
Ant. Vísita nos, * Dómine, in salutári tuo.
Psalmus 105(1-31) [7]
105:1 Confitémini Dómino, quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
105:2 Quis loquétur poténtias Dómini, * audítas fáciet omnes laudes eius?
105:3 Beáti, qui custódiunt iudícium, * et fáciunt iustítiam in omni témpore.
105:4 Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo:
105:5 Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætítia gentis tuæ: * ut laudéris cum hereditáte tua.
105:6 Peccávimus cum pátribus nostris: * iniúste égimus, iniquitátem fécimus.
105:7 Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua: * non fuérunt mémores multitúdinis misericórdiæ tuæ.
105:7 Et irritavérunt ascendéntes in mare, * Mare Rubrum.
105:8 Et salvávit eos propter nomen suum: * ut notam fáceret poténtiam suam.
105:9 Et incrépuit Mare Rubrum, et exsiccátum est, * et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
105:10 Et salvávit eos de manu odiéntium: * et redémit eos de manu inimíci.
105:11 Et opéruit aqua tribulántes eos: * unus ex eis non remánsit.
105:12 Et credidérunt verbis eius: * et laudavérunt laudem eius.
105:13 Cito fecérunt, oblíti sunt óperum eius: * et non sustinuérunt consílium eius.
105:14 Et concupiérunt concupiscéntiam in desérto: * et tentavérunt Deum in inaquóso.
105:15 Et dedit eis petitiónem ipsórum: * et misit saturitátem in ánimas eórum.
105:16 Et irritavérunt Móysen in castris: * Aaron, sanctum Dómini.
105:17 Apérta est terra, et deglutívit Dathan: * et opéruit super congregatiónem Abíron.
105:18 Et exársit ignis in synagóga eórum * flamma combússit peccatóres.
105:19 Et fecérunt vítulum in Horeb * et adoravérunt scúlptile.
105:20 Et mutavérunt glóriam suam * in similitúdinem vítuli comedéntis fænum.
105:21 Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, * qui fecit magnália in Ægýpto, mirabília in terra Cham: terribília in Mari Rubro.
105:23 Et dixit ut dispérderet eos: * si non Móyses, eléctus eius, stetísset in confractióne in conspéctu eius:
105:24 Ut avérteret iram eius ne dispérderet eos: * et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem:
105:25 Non credidérunt verbo eius, et murmuravérunt in tabernáculis suis: * non exaudiérunt vocem Dómini.
105:26 Et elevávit manum suam super eos: * ut prostérneret eos in desérto:
105:27 Et ut deíceret semen eórum in natiónibus: * et dispérgeret eos in regiónibus.
105:28 Et initiáti sunt Beélphegor: * et comedérunt sacrifícia mortuórum.
105:29 Et irritavérunt eum in adinventiónibus suis: * et multiplicáta est in eis ruína.
105:30 Et stetit Phínees, et placávit: * et cessávit quassátio.
105:31 Et reputátum est ei in iustítiam: * in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn II.
Ant. Visit us * with Thy salvation, O Lord.
Salmo 105(1-31) [7]
105:1 Louvai o Senhor, porque é bom: * porque é eterna a sua misericórdia.
105:2 Quem os poderes do Senhor contará, * fará todos seus louvores ouvidos?
105:3 Bem-aventurados os que observam a lei, * e praticam em todo o tempo a justiça.
105:4 Lembrai-Vos de nós, ó Senhor, em mercê de vosso povo: * visitai-nos com vossa salvação:
105:5 Para vermos a felicidade de vossos escolhidos, gozemos a alegria de vosso povo: * para serdes glorificado na vossa herança.
105:6 Pecámos com os nossos pais: * procedemos injustamente, cometemos a iniquidade.
105:7 Nossos pais no Egipto não entenderam as vossas maravilhas: * se não lembraram da multidão de vossas misericórdias.
105:8 Irritaram-Vos indo para o mar, * mar Vermelho.
105:9 Os salvou, por amor do seu nome: * para mostrar o seu poder.
105:10 Ameaçou o mar Vermelho e ele secou-se, * e levou-os pelos abysmos, como por um deserto.
105:11 Salvou-os da mão dos que os odiavam: * e livrou-os da mão do inimigo.
105:12 A água cobriu os perseguidores: * deles não escapou um só.
105:13 Deram crédito às suas palavras: * e cantaram o seu louvor.
105:14 Porém, depressa esqueceram as suas obras: * e não esperaram o seu conselho.
105:15 Cobiçaram delícias no deserto: * e tentaram a Deus no lugar sem água.
105:16 Concedeu-lhes o que pediam: * e enviou fartura às suas almas.
105:17 Irritaram Moisés no acampamento: * e Arão, o santo do Senhor.
105:18 Abriu-se a terra e engoliu Datan: * e sepultou Abiron com seus compinchas.
105:19 Ateou-se fogo no meio da congregação: * a chama incendiou os pecadores.
105:20 Fizeram um bezerro em Horeb: * e adoraram a estátua.
105:21 Trocaram a sua glória * pelo simulacro dum bezerro que come feno.
105:22 Esqueceram-se de Deus, que os tinha salvado, * que tinha feito maravilhas no Egipto, milagres na terra de Cam, cousas terríveis no mar Vermelho.
105:23 Disse que os destruiria: * se Moisés, seu escolhido, se não tivesse posto no meio ante ele sobre a brecha:
105:24 A fim de afastar a sua ira, para que os não destruísse: * desprezaram aquela terra desejável:
105:25 Não acreditaram na sua palavra e murmuraram nas suas tendas: * e não atenderam à voz do Senhor.
105:26 Ele levantou a sua mão contra eles: * para os exterminar no deserto:
105:27 Para envilecer a sua estirpe entre as nações: * e dispersá-los pelas regiões.
105:28 Consagraram-se a Beelfegor: * e comeram os sacrifícios dos mortos.
105:29 Irritaram o Senhor com suas inovações: * e multiplicou-se neles a ruína.
105:30 Apresentou-se Finéas, e acalmou-O: * e cessou o flagelo.
105:31 Foi-lhe imputado a justiça: * de geração em geração para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 105(32-48) [8]
105:32 Et irritavérunt eum ad aquas contradictiónis: * et vexátus est Móyses propter eos: quia exacerbavérunt spíritum eius.
105:33 Et distínxit in lábiis suis: * non disperdidérunt gentes, quas dixit Dóminus illis.
105:35 Et commísti sunt inter gentes, et didicérunt ópera eórum: et serviérunt sculptílibus eórum: * et factum est illis in scándalum.
105:37 Et immolavérunt fílios suos, * et fílias suas dæmóniis.
105:38 Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
105:39 Et infécta est terra in sanguínibus, et contamináta est in opéribus eórum: * et fornicáti sunt in adinventiónibus suis.
105:40 Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum: * et abominátus est hereditátem suam.
105:41 Et trádidit eos in manus géntium: * et domináti sunt eórum qui odérunt eos.
105:42 Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum: * sæpe liberávit eos.
105:43 Ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo: * et humiliáti sunt in iniquitátibus suis.
105:44 Et vidit, cum tribularéntur: * et audívit oratiónem eórum.
105:45 Et memor fuit testaménti sui: * et pœnítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
105:46 Et dedit eos in misericórdias * in conspéctu ómnium qui céperant eos.
105:47 Salvos nos fac, Dómine, Deus noster: * et cóngrega nos de natiónibus:
105:47 Ut confiteámur nómini sancto tuo: * et gloriémur in laude tua.
105:48 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * et dicet omnis pópulus: Fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vísita nos, Dómine, in salutári tuo.
Salmo 105(32-48) [8]
105:32 Irritaram-n’O nas águas da contradição: * e Moisés foi castigado por causa deles:pois exacerbaram o seu espírito.
105:33 Foi duvidoso nas suas palavras: * não exterminaram as gentes que o Senhor lhes dissera.
105:34 Mesclaram-se com as gentes e imitaram os seus costumes:e servirão os seus ídolos: * e isto foi-lhes causa de ruína.
105:35 Imolaram os seus filhos, * e as suas filhas aos demónios.
105:36 Derramaram o sangue inocente: * o sangue de seus filhos e de suas filhas, que tinham sacrificado aos ídolos de Canaan.
105:37 A terra ficou infectada com tanto sangue e contaminou-se com suas obras: * e prostituíram-se suas invenções.
105:38 O Senhor incendiou-se de fúria contra o seu povo: * e abominou a sua herança.
105:39 Entregou-os ao poder das gentes: * e dominaram-nos aqueles que os odiavam.
105:40 Seus inimigos angustiaram-nos e foram humilhados sob o seu poder: * muitas vezes Ele os livrou.
105:41 Eles, porém, exacerbaram-n’O com seu conselho: * e foram humilhados pelas suas iniquidades.
105:42 Ele olhou-os quando estavam atribulados: * e ouviu a sua oração.
105:43 Lembrou-se da sua aliança: * e teve piedade deles segundo a multitude de sua misericórdia.
105:44 Empregou neles as suas misericórdias, * à vista de todos os tinham cativos.
105:45 Salvai-nos, ó Senhor nosso Deus: * e reuni-nos de entre as nações:
105:46 Para que celebremos o vosso santo nome: * e nos gloriemos em louvar-Vos.
105:47 Bendito seja o Senhor, Deus de Israel, pelos séculos dos séculos: * e todo o povo responderá:assim seja, assim seja.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Visit us with Thy salvation, O Lord.
Ant. De necessitátibus meis * éripe me, Dómine.
Psalmus 106(1-24) [9]
106:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
106:2 Dicant qui redémpti sunt a Dómino, quos redémit de manu inimíci: * et de regiónibus congregávit eos:
106:3 A solis ortu, et occásu: * ab aquilóne, et mari.
106:4 Erravérunt in solitúdine in inaquóso: * viam civitátis habitáculi non invenérunt.
106:5 Esuriéntes, et sitiéntes: * ánima eórum in ipsis defécit.
106:6 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum erípuit eos.
106:7 Et dedúxit eos in viam rectam: * ut irent in civitátem habitatiónis.
106:8 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:9 Quia satiávit ánimam inánem: * et ánimam esuriéntem satiávit bonis.
106:10 Sedéntes in ténebris, et umbra mortis: * vinctos in mendicitáte et ferro.
106:11 Quia exacerbavérunt elóquia Dei: * et consílium Altíssimi irritavérunt.
106:12 Et humiliátum est in labóribus cor eórum: * infirmáti sunt, nec fuit qui adiuváret.
106:13 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:14 Et edúxit eos de ténebris, et umbra mortis: * et víncula eórum disrúpit.
106:15 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:16 Quia contrívit portas ǽreas: * et vectes férreos confrégit.
106:17 Suscépit eos de via iniquitátis eórum: * propter iniustítias enim suas humiliáti sunt.
106:18 Omnem escam abomináta est ánima eórum: * et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
106:19 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:20 Misit verbum suum, et sanávit eos: * et erípuit eos de interitiónibus eórum.
106:21 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:22 Et sacríficent sacrifícium laudis: * et annúntient ópera eius in exsultatióne.
106:23 Qui descéndunt mare in návibus, * faciéntes operatiónem in aquis multis.
106:24 Ipsi vidérunt ópera Dómini, * et mirabília eius in profúndo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. From my necessities, deliver me, O Lord.
Salmo 106(1-24) [9]
106:1 Louvai o Senhor, porque Ele é bom: * porque a sua misericórdia é eterna.
106:2 Digam-no os que foram resgatados pelo Senhor, os que Ele resgatou da mão do inimigo: * e os que congregou de entre as regiões:
106:3 Do oriente e do poente: * do aquilão e do mar.
106:4 Erravam por lugares áridos: * não encontraram caminho para uma cidade habitável.
106:5 Padecendo fome e sede: * desfaleceu a sua alma.
106:6 Clamaram ao Senhor no meio das suas tribulações: * e Ele os livrou das suas necessidades.
106:7 Conduziu-os por caminho recto: * para que fossem à cidade de habitação.
106:8 Glorifiquem o Senhor as suas misericórdias: * e suas maravilhas aos filhos dos homens.
106:9 Pois saciou a alma que estava exausta: * e encheu de bens a alma faminta.
106:10 Estavam sentados nas trevas e na sombra da morte: * aprisionados, na mendiguez e em ferros.
106:11 Pois exacerbaram as palavras de Deus: * e tinham desprezado o conselho do Altíssimo.
106:12 Seu coração foi humilhado em trabalhos: * ficaram sem forças, não houve quem os ajudasse.
106:13 Clamaram ao Senhor no meio das suas tribulações: * e Ele os livrou de suas necessidades.
106:14 Tirou-os das trevas e da sombra da morte: * e quebrou os seus vínculos.
106:15 Glorifiquem o Senhor as suas misericórdias: * e suas maravilhas aos filhos dos homens.
106:16 Pois arrombou as portas de bronze: * e quebrou os ferrolhos de ferro.
106:17 Retirou-os do caminho da sua iniquidade: * pois tinham sido humilhados devido às suas injustiças.
106:18 Sua alma abominava toda a carne: * e chegaram até às portas da morte.
106:19 Clamaram ao Senhor no meio das suas tribulações: * e Ele livrou-os das suas necessidades.
106:20 Enviou a sua palavra e sarou-os: * e livrou-os da destruição.
106:21 Glorifiquem o Senhor as suas misericórdias: * e suas maravilhas aos filhos dos homens.
106:22 Ofereçam-Lhe um sacrifício de louvor: * e anunciem as suas obras com alegria.
106:23 Os que descem ao mar em naus, * e fazem as suas manobras nas muitas águas.
106:24 Viram as obras do Senhor, * e as suas maravilhas no profundo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 106(25-43) [10]
106:25 Dixit, et stetit spíritus procéllæ: * et exaltáti sunt fluctus eius.
106:26 Ascéndunt usque ad cælos, et descéndunt usque ad abýssos: * ánima eórum in malis tabescébat.
106:27 Turbáti sunt, et moti sunt sicut ébrius: * et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
106:28 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum edúxit eos.
106:29 Et státuit procéllam eius in auram: * et siluérunt fluctus eius.
106:30 Et lætáti sunt quia siluérunt: * et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
106:31 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:32 Et exáltent eum in ecclésia plebis: * et in cáthedra seniórum laudent eum.
106:33 Pósuit flúmina in desértum: * et éxitus aquárum in sitim.
106:34 Terram fructíferam in salsúginem: * a malítia inhabitántium in ea.
106:35 Pósuit desértum in stagna aquárum: * et terram sine aqua in éxitus aquárum.
106:36 Et collocávit illic esuriéntes: * et constituérunt civitátem habitatiónis.
106:37 Et seminavérunt agros, et plantavérunt víneas: * et fecérunt fructum nativitátis.
106:38 Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis: * et iuménta eórum non minorávit.
106:39 Et pauci facti sunt: * et vexáti sunt a tribulatióne malórum, et dolóre.
106:40 Effúsa est contémptio super príncipes: * et erráre fecit eos in ínvio, et non in via.
106:41 Et adiúvit páuperem de inópia: * et pósuit sicut oves famílias.
106:42 Vidébunt recti, et lætabúntur: * et omnis iníquitas oppilábit os suum.
106:43 Quis sápiens et custódiet hæc? * et intélleget misericórdias Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. De necessitátibus meis éripe me, Dómine.
Salmo 106(25-43) [10]
106:25 Disse e levantou-se um vento de tempestade: * e empolaram-se as ondas.
106:26 Sobem até aos céus e descem até aos abysmos: * desfalecia com males a alma deles.
106:27 Foram turvados e cambalearam como um embriagado: * e toda sua sabedoria se desvaneceu.
106:28 Clamaram ao Senhor no meio das suas tribulações: * e livrou-os das suas necessidades.
106:29 Transformou a tempestade em brisa: * e as ondas do mar acalmaram.
106:30 Eles alegraram-se, pois ficou calmo: * e Ele conduziu-os ao porto que desejavam.
106:31 As suas misericórdias glorifiquem o Senhor : * e suas maravilhas os filhos dos homens.
106:32 Exaltem-n’O na igreja do povo: * e louvem-n’O na cadeira dos anciãos.
106:33 Converteu os rios em desertos: * e os mananciais das águas em terra sedenta.
106:34 A terra frutífera em deserto de sal: * por causa da malícia dos seus habitantes.
106:35 Virou o deserto em tanques de água: * e a terra árida em mananciais de águas.
106:36 Estabeleceu ali os famintos: * e eles fundaram cidades para habitação.
106:37 Semearam os campos e plantaram vinhas: * e colheram nativos frutos.
106:38 Abençoou-os e multiplicaram-se muitíssimo: * e não diminuiu os seus animais.
106:39 Foram depois reduzidos a um pequeno número: * e foram oprimidos com males e dores.
106:40 Caiu o desprezo sobre os príncipes: * e Ele fê-los andar em erro por onde caminho não existia.
106:41 Aliviou o pobre da sua miséria: * e multiplicou as famílias como ovelhas.
106:42 Os justos verão e alegrar-se-ão: * e toda a iniquidade fechará a boca.
106:43 Quem é sábio para conservar estas cousas * e compreender as misericórdias do Senhor?
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. From my necessities, deliver me, O Lord.
Ant. Confitébor * Dómino nimis in ore meo.
Psalmus 107 [11]
107:2 Parátum cor meum, Deus, parátum cor meum: * cantábo, et psallam in glória mea.
107:3 Exsúrge, glória mea, exsúrge, psaltérium et cíthara: * exsúrgam dilúculo.
107:4 Confitébor tibi in pópulis, Dómine: * et psallam tibi in natiónibus.
107:5 Quia magna est super cælos misericórdia tua: * et usque ad nubes véritas tua:
107:6 Exaltáre super cælos, Deus, et super omnem terram glória tua: * ut liberéntur dilécti tui.
107:7 Salvum fac déxtera tua, et exáudi me: * Deus locútus est in sancto suo:
107:8 Exsultábo, et dívidam Síchimam, * et convállem tabernaculórum dimétiar.
107:9 Meus est Gálaad, et meus est Manásses: * et Éphraim suscéptio cápitis mei.
107:10 Iuda rex meus: * Moab lebes spei meæ.
107:10 In Idumǽam exténdam calceaméntum meum: * mihi alienígenæ amíci facti sunt.
107:11 Quis dedúcet me in civitátem munítam? * quis dedúcet me usque in Idumǽam?
107:12 Nonne tu, Deus, qui repulísti nos, * et non exíbis, Deus, in virtútibus nostris?
107:13 Da nobis auxílium de tribulatióne: * quia vana salus hóminis.
107:14 In Deo faciémus virtútem: * et ipse ad níhilum dedúcet inimícos nostros.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. I will greatly praise * the Lord with my mouth.
Salmo 107 [11]
107:1 Pronto está o meu coração, ó Deus, pronto está o meu coração: * cantarei e salmodiarei na minha glória.
107:2 Desperta, ó glória minha, desperta, saltério e cítara: * levantar-me-ei ao romper da alva.
107:3 Louvar-Vos-ei no meio dos povos, ó Senhor: * e entoar-Vos-ei salmos entre as nações.
107:4 Pois a vossa misericórdia elevou-se acima dos céus: * e a vossa verdade até às nuvens:
107:5 Exaltai-Vos sobre os céus, ó Deus, sobre toda a terra a vossa glória: * para que sejam livres os vossos eleitos.
107:6 Salvai-me com vossa direita e ouvi-me: * Deus falou no seu santuário:
107:7 Alegrar-me-ei e repartirei Siquém, * e medirei o vale dos Tabernáculos.
107:8 Meu é Galaad e meu é Manassés: * e Efraim é a segurança da minha cabeça.
107:9 Judá é o meu rei: * o Moab a bacia da minha esperança.
107:10 Estenderei o meu calçado sobre a Idumeia: * os estrangeiros tornaram-se meus amigos.
107:11 Quem me conduzirá à cidade fortificada? * Quem me conduzirá até à Idumeia?
107:12 Porventura não sois Vós, Deus, que nos desamparastes, * não vireis Vós, Deus, com os nossos exércitos?
107:13 Dai-nos auxílio na tribulação: * pois vã é a ajuda do homem.
107:14 Em Deus faremos proezas: * e Ele reduzirá os nossos inimigos a nada.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 108 [12]
108:2 Deus, laudem meam ne tacúeris: * quia os peccatóris, et os dolósi super me apértum est.
108:3 Locúti sunt advérsum me lingua dolósa, et sermónibus ódii circumdedérunt me: * et expugnavérunt me gratis.
108:4 Pro eo ut me dilígerent, detrahébant mihi: * ego autem orábam.
108:5 Et posuérunt advérsum me mala pro bonis: * et ódium pro dilectióne mea.
108:6 Constítue super eum peccatórem: * et diábolus stet a dextris eius.
108:7 Cum iudicátur, éxeat condemnátus: * et orátio eius fiat in peccátum.
108:8 Fiant dies eius pauci: * et episcopátum eius accípiat alter.
108:9 Fiant fílii eius órphani: * et uxor eius vídua.
108:10 Nutántes transferántur fílii eius, et mendícent: * et eiciántur de habitatiónibus suis.
108:11 Scrutétur fænerátor omnem substántiam eius: * et dirípiant aliéni labóres eius.
108:12 Non sit illi adiútor: * nec sit qui misereátur pupíllis eius.
108:13 Fiant nati eius in intéritum: * in generatióne una deleátur nomen eius.
108:14 In memóriam rédeat iníquitas patrum eius in conspéctu Dómini: * et peccátum matris eius non deleátur.
108:15 Fiant contra Dóminum semper, et dispéreat de terra memória eórum: * pro eo quod non est recordátus fácere misericórdiam.
108:17 Et persecútus est hóminem ínopem, et mendícum, * et compúnctum corde mortificáre.
108:18 Et diléxit maledictiónem, et véniet ei: * et nóluit benedictiónem, et elongábitur ab eo.
108:18 Et índuit maledictiónem sicut vestiméntum, * et intrávit sicut aqua in interióra eius, et sicut óleum in óssibus eius.
108:19 Fiat ei sicut vestiméntum, quo operítur: * et sicut zona, qua semper præcíngitur.
108:20 Hoc opus eórum, qui détrahunt mihi apud Dóminum: * et qui loquúntur mala advérsus ánimam meam.
108:21 Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuum: * quia suávis est misericórdia tua.
108:22 Líbera me quia egénus, et pauper ego sum: * et cor meum conturbátum est intra me.
108:23 Sicut umbra cum declínat, ablátus sum: * et excússus sum sicut locústæ.
108:24 Génua mea infirmáta sunt a ieiúnio: * et caro mea immutáta est propter óleum.
108:25 Et ego factus sum oppróbrium illis: * vidérunt me, et movérunt cápita sua.
108:26 Ádiuva me, Dómine, Deus meus: * salvum me fac secúndum misericórdiam tuam.
108:27 Et sciant quia manus tua hæc: * et tu, Dómine, fecísti eam.
108:28 Maledícent illi, et tu benedíces: * qui insúrgunt in me, confundántur: servus autem tuus lætábitur.
108:29 Induántur qui détrahunt mihi, pudóre: * et operiántur sicut diplóide confusióne sua.
108:30 Confitébor Dómino nimis in ore meo: * et in médio multórum laudábo eum.
108:31 Quia ástitit a dextris páuperis, * ut salvam fáceret a persequéntibus ánimam meam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitébor Dómino nimis in ore meo.
Salmo 108 [12]
108:1 Deus, Vos não caleis ao meu louvor: * porque abriram-se contra mim a boca do pecador e do traidor.
108:2 Falaram contra mim com língua dolosa, me cercaram com palavras de ódio: * e gratuitamente me expugnaram.
108:3 Em vez de me amar, me caluniavam: * eu, porém, orava.
108:4 Deram-me males por bens: * e ódio em troca do amor que lhes tinha.
108:5 Sujeitai-o ao domínio do pecador: * e o demónio esteja à sua direita.
108:6 Quando for julgado, saia condenado: * e a sua oração se converta em pecado.
108:7 Sejam abreviados os seus dias: * e receba outro seu bispado.
108:8 Fiquem seus filhos órfãos: * e sua mulher viúva.
108:9 Andem vagabundos dum lugar para outro os seus filhos e mendiguem: * e sejam expulsos das suas habitações.
108:10 O usurário dê caça a todos seus bens: * e os estranhos roubem os seus trabalhos.
108:11 Não tenha quem o ajude: * nem haja quem se compadeça dos seus órfãos.
108:12 Sejam exterminados todos seus filhos: * em uma só geração fique apagado o seu nome.
108:13 Reviva a lembrança da iniquidade de seus pais na presença do Senhor: * e o pecado de sua mãe não seja apagado.
108:14 Estejam sempre diante do Senhor e desapareça da terra a sua memória: * porque se não lembrou de usar de misericórdia.
108:15 Perseguiu o homem desamparado e mendigo, * o homem aflito do coração, para lhe dar a morte.
108:16 Amou a maldição e ela lhe virá: * e, como não quis a bênção, ela afastar-se-á dele.
108:17 Vestiu-se de maldição como um traje, * e penetrou como água nas suas entranhas e como azeite nos seus ossos.
108:18 Que ela seja para ele como a vestimenta com que se cobre: * e como a cinta com que sempre se cinge.
108:19 Tal é diante do Senhor a obra daqueles que me caluniam: * e que dizem males contra a minha alma.
108:20 Vós, ó Senhor, fazei comigo de acordo com vosso nome: * pois é suave a vossa misericórdia.
108:21 Livrai-me, pois sou necessitado e pobre: * e o meu coração abalado está dentro de mim.
108:22 Desapareço como a sombra que vai caindo: * e sou escorraçado como os gafanhotos.
108:23 Meus joelhos enfraqueceram com o jejum: * e a minha carne mudou por falta de azeite.
108:24 Tornei-me para eles um objecto de escárnio: * viram-me e abanaram as suas cabeças.
108:25 Assisti-me, ó Senhor meu Deus: * salvai-me segundo a vossa misericórdia.
108:26 Saibam que isto é de vossa mão: * e que Vós, ó Senhor, tendes feito estas cousas.
108:27 Amaldiçoaram-me e Vós me abençoareis: * confundidos sejam os que se levantam contra mim, entretanto o vosso servo alegrar-se-á.
108:28 Sejam cobertos de afronta os que me caluniam: * e fiquem envolvidos na sua confusão como numa capa dupla.
108:29 Muito glorificarei o Senhor com minha boca: * e no meio de muitos o louvarei.
108:30 Pois se pôs à direita deste pobre, * para salvar a sua vida daqueles que a perseguem.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. I will greatly praise the Lord with my mouth.
Capitulum
Isa 1:16-18
Lavámini, mundi estóte: auférte malum cogitatiónum vestrárum ab óculis meis: quiéscite ágere pervérse, díscite benefácere: quǽrite iudícium, subveníte opprésso, iudicáte pupíllo, deféndite víduam. Et veníte, et argúite me, dicit Dóminus.
℟. Deo grátias.

℣. In mánibus portábunt te.
℟. Ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
Capitulum
Isa 1:16-18
Wash yourselves, be clean, take away the evil of your devices from my eyes: cease to do perversely, Learn to do well: seek judgment, relieve the oppressed, judge for the fatherless, defend the widow. And then come, and accuse me, saith the Lord.
℟. Graças a Deus.

℣. They shall bear thee up in their hands,
℟. Lest haply thou dash thy foot against a stone.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Look down mercifully, O Lord, we beseech thee, upon thy people, and graciously turn away from them the scourges of thy wrath.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Psalmus 66 [0]
66:2 Deus misereátur nostri, et benedícat nobis: * illúminet vultum suum super nos, et misereátur nostri.
66:3 Ut cognoscámus in terra viam tuam, * in ómnibus géntibus salutáre tuum.
66:4 Confiteántur tibi pópuli, Deus: * confiteántur tibi pópuli omnes.
66:5 Læténtur et exsúltent gentes: * quóniam iúdicas pópulos in æquitáte, et gentes in terra dírigis.
66:6 Confiteántur tibi pópuli, Deus, confiteántur tibi pópuli omnes: * terra dedit fructum suum.
66:7 Benedícat nos Deus, Deus noster, benedícat nos Deus: * et métuant eum omnes fines terræ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 66 [0]
66:1 Deus tenha piedade de nós e nos abençoe: * faça resplandecer a sua face sobre nós e tenha de nós piedade.
66:2 Para que conheçamos na terra o vosso caminho, * e entre todas as gentes a vossa salvação.
66:3 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus: * que todos os povos Vos glorifiquem.
66:4 Alegrem-se as gentes e regozijem-se: * porquanto julgais os povos com equidade e dirigis as gentes sobre a terra.
66:5 Que os povos Vos glorifiquem, ó Deus, que os povos todos Vos glorifiquem: * a terra deu o seu fruto.
66:6 Abençoe-nos Deus, o nosso Deus, abençoe-nos Deus: * e temam-n’O todos os confins da terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmi {Laudes:2 Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Benígne fac * in bona voluntáte tua, Dómine.
Psalmus 50 [1]
50:3 Miserére mei, Deus, * secúndum magnam misericórdiam tuam.
50:3 Et secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum, * dele iniquitátem meam.
50:4 Ámplius lava me ab iniquitáte mea: * et a peccáto meo munda me.
50:5 Quóniam iniquitátem meam ego cognósco: * et peccátum meum contra me est semper.
50:6 Tibi soli peccávi, et malum coram te feci: * ut iustificéris in sermónibus tuis, et vincas cum iudicáris.
50:7 Ecce enim, in iniquitátibus concéptus sum: * et in peccátis concépit me mater mea.
50:8 Ecce enim, veritátem dilexísti: * incérta et occúlta sapiéntiæ tuæ manifestásti mihi.
50:9 Aspérges me hyssópo, et mundábor: * lavábis me, et super nivem dealbábor.
50:10 Audítui meo dabis gáudium et lætítiam: * et exsultábunt ossa humiliáta.
50:11 Avérte fáciem tuam a peccátis meis: * et omnes iniquitátes meas dele.
50:12 Cor mundum crea in me, Deus: * et spíritum rectum ínnova in viscéribus meis.
50:13 Ne proícias me a fácie tua: * et spíritum sanctum tuum ne áuferas a me.
50:14 Redde mihi lætítiam salutáris tui: * et spíritu principáli confírma me.
50:15 Docébo iníquos vias tuas: * et ímpii ad te converténtur.
50:16 Líbera me de sanguínibus, Deus, Deus salútis meæ: * et exsultábit lingua mea iustítiam tuam.
50:17 Dómine, lábia mea apéries: * et os meum annuntiábit laudem tuam.
50:18 Quóniam si voluísses sacrifícium, dedíssem útique: * holocáustis non delectáberis.
50:19 Sacrifícium Deo spíritus contribulátus: * cor contrítum, et humiliátum, Deus, non despícies.
50:20 Benígne fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion: * ut ædificéntur muri Ierúsalem.
50:21 Tunc acceptábis sacrifícium iustítiæ, oblatiónes, et holocáusta: * tunc impónent super altáre tuum vítulos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benígne fac in bona voluntáte tua, Dómine.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Saltéio do dia correspondente}
Ant. In thy good will, O Lord, * deal favourably with Sion.
Salmo 50 [1]
50:1 Tende piedade de mim, ó Deus, * segundo a vossa grande misericórdia.
50:2 E, segundo a multidão de vossas bondades, * apagai a minha iniquidade.
50:3 Lavai-me inteiramente da minha iniquidade: * e purificai-me do meu pecado.
50:4 Porque reconheço a minha iniquidade: * e o meu pecado está sempre ante mim.
50:5 Contra Vós só pequei e ante Vós fiz o mal: * para que sejais justificado nas vossas palavras e vençais quando fores julgado.
50:6 Eis que fui concebido em iniquidades: * e minha mãe no pecado me concebeu.
50:7 Eis que amastes a verdade: * e me revelastes o incerto e o oculto de vossa sabedoria.
50:8 Aspergir-me-eis com o hissope e ficarei limpo: * lavar-me-eis e me tornarei mais branco que a neve.
50:9 Far-me-eis ouvir palavras de consolação e alegria: * e exultar-se-ão os ossos humilhados.
50:10 Afastai o vosso rosto dos meus pecados: * e apagai todas minhas iniquidades.
50:11 Criai um coração puro em mim, ó Deus: * e renovai nas minhas entranhas um espírito recto.
50:12 Não me expulsais de vossa presença: * e de mim não afasteis o vosso espírito santo.
50:13 Restaurai em mim a alegria de vossa salvação: * e confortai-me com um espírito magnânimo.
50:14 Ensinarei aos iníquos os vossos caminhos: * e a Vós converter-se-ão os ímpios.
50:15 Livrai-me das penas de sangue, ó Deus, Deus da minha salvação: * e a minha língua exaltará a vossa justiça.
50:16 Abrireis os meus lábios, ó Senhor: * e a minha boca anunciará os vossos louvores.
50:17 Porque se quisésseis um sacrifício, o teria oferecido: * mas Vos não deleitais com holocaustos.
50:18 O sacrifício para Deus é um espírito contrito: * não desprezareis, ó Deus, um coração contrito e humilhado.
50:19 Pela vossa bondade, ó Senhor, sede benigno para com Sião: * para que se edifiquem os muros de Jerusalém.
50:20 Aceitareis então os sacrifícios legítimos, oferendas e holocaustos: * então sobre o vosso altar serão colocados vitelos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. In thy good will, O Lord, deal favourably with Sion.
Ant. In veritáte tua * exáudi me, Dómine.
Psalmus 142 [2]
142:1 Dómine, exáudi oratiónem meam: áuribus pércipe obsecratiónem meam in veritáte tua: * exáudi me in tua iustítia.
142:2 Et non intres in iudícium cum servo tuo: * quia non iustificábitur in conspéctu tuo omnis vivens.
142:3 Quia persecútus est inimícus ánimam meam: * humiliávit in terra vitam meam.
142:4 Collocávit me in obscúris sicut mórtuos sǽculi: * et anxiátus est super me spíritus meus, in me turbátum est cor meum.
142:5 Memor fui diérum antiquórum, meditátus sum in ómnibus opéribus tuis: * in factis mánuum tuárum meditábar.
142:6 Expándi manus meas ad te: * ánima mea sicut terra sine aqua tibi.
142:7 Velóciter exáudi me, Dómine: * defécit spíritus meus.
142:7 Non avértas fáciem tuam a me: * et símilis ero descendéntibus in lacum.
142:8 Audítam fac mihi mane misericórdiam tuam: * quia in te sperávi.
142:8 Notam fac mihi viam, in qua ámbulem: * quia ad te levávi ánimam meam.
142:9 Éripe me de inimícis meis, Dómine, ad te confúgi: * doce me fácere voluntátem tuam, quia Deus meus es tu.
142:10 Spíritus tuus bonus dedúcet me in terram rectam: * propter nomen tuum, Dómine, vivificábis me, in æquitáte tua.
142:11 Edúces de tribulatióne ánimam meam: * et in misericórdia tua dispérdes inimícos meos.
142:12 Et perdes omnes, qui tríbulant ánimam meam: * quóniam ego servus tuus sum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In veritáte tua exáudi me, Dómine.
Ant. In thy truth, O Lord, * listen unto me.
Salmo 142 [2]
142:1 Ouvi, ó Senhor, a minha oração, prestai ouvidos à minha petição, segundo a vossa verdade: * atendei-me na vossa justiça.
142:2 Não entreis em juízo com vosso servo: * pois nem um vivente será justificado na vossa presença.
142:3 Pois o inimigo perseguiu a minha alma: * humilhou a minha vida até ao chão.
142:4 Colocou-me na escuridão como dos há muito mortos: * e está angustiado o meu espírito sobre mim, em mim se turvou meu coração.
142:5 Tenho recordado os dias antigos, meditei em todas vossas obras: * meditei nas obras de vossas mãos.
142:6 Estendi as minhas mãos para Vós: * a minha alma ante Vós é como terra sedenta.
142:7 Atendei-me depressa, ó Senhor: * o meu espírito desfaleceu.
142:8 Não afasteis de mim a vossa face: * a fim de que não seja semelhante aos que descem ao abysmo.
142:9 Desde a manhã fazei-me sentir a vossa misericórdia: * pois tenho esperado em Vós.
142:10 Fazei-me conhecer o caminho em que hei-de andar: * pois elevei a minha alma a Vós.
142:11 Livrai-me dos meus inimigos, ó Senhor, junto de Vós me refugio: * ensinai-me a fazer a vossa vontade, pois Vós sois o meu Deus.
142:12 Vosso bom espírito conduzir-me-á à terra da rectidão: * por causa de vosso nome, ó Senhor, dar-me-eis a vida.
142:13 Tirareis a minha alma da tribulação: * e pela vossa misericórdia, dissipareis os meus inimigos.
142:14 Destruireis todos os que atribulam a minha alma: * porque eu sou vosso servo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. In thy truth, O Lord, listen unto me.
Ant. Date magnitúdinem * Deo nostro.
Canticum Moysis [3]
Deut 32:1-32
32:1 Audíte, cæli, quæ loquor: * áudiat terra verba oris mei.
32:2 Concréscat ut plúvia doctrína mea, * fluat ut ros elóquium meum.
32:3 Quasi imber super herbam, et quasi stillæ super grámina. * Quia nomen Dómini invocábo.
32:4 Date magnificéntiam Deo nostro. * Dei perfécta sunt ópera, et omnes viæ eius iudícia:
32:5 Deus fidélis, et absque ulla iniquitáte, iustus et rectus. * Peccavérunt ei, et non fílii eius in sórdibus:
32:6 Generátio prava atque pervérsa. * Hǽccine reddis Dómino, pópule stulte et insípiens?
32:7 Numquid non ipse est pater tuus, * qui possédit te, et fecit, et creávit te?
32:8 Meménto diérum antiquórum, * cógita generatiónes síngulas:
32:9 Intérroga patrem tuum, et annuntiábit tibi: * maióres tuos, et dicent tibi.
32:10 Quando dividébat Altíssimus gentes: * quando separábat fílios Adam.
32:11 Constítuit términos populórum * iuxta númerum filiórum Israël.
32:12 Pars autem Dómini, pópulus eius: * Iacob funículus hereditátis eius.
32:13 Invénit eum in terra desérta, * in loco horróris et vastæ solitúdinis:
32:14 Circumdúxit eum, et dócuit: * et custodívit quasi pupíllam óculi sui.
32:15 Sicut áquila próvocans ad volándum pullos suos, * et super eos vólitans,
32:16 Expándit alas suas, et assúmpsit eum, * atque portávit in húmeris suis.
32:17 Dóminus solus dux eius fuit: * et non erat cum eo deus aliénus.
32:18 Constítuit eum super excélsam terram: * ut coméderet fructus agrórum,
32:19 Ut súgeret mel de petra, * oleúmque de saxo duríssimo.
32:20 Butýrum de arménto, et lac de óvibus * cum ádipe agnórum, et aríetum filiórum Basan:
32:21 Et hircos cum medúlla trítici, * et sánguinem uvæ bíberet meracíssimum.
32:22 Incrassátus est diléctus, et recalcitrávit: * incrassátus, impinguátus, dilatátus,
32:23 Derelíquit Deum, factórem suum, * et recéssit a Deo, salutári suo.
32:24 Provocavérunt eum in diis aliénis, * et in abominatiónibus ad iracúndiam concitavérunt.
32:25 Immolavérunt dæmóniis, et non Deo, * diis, quos ignorábant:
32:26 Novi recentésque venérunt, * quos non coluérunt patres eórum.
32:27 Deum qui te génuit dereliquísti, * et oblítus es Dómini, creatóris tui.
32:28 Vidit Dóminus, et ad iracúndiam concitátus est: * quia provocavérunt eum fílii sui et fíliæ.
32:29 Et ait: Abscóndam fáciem meam ab eis, * et considerábo novíssima eórum:
32:30 Generátio enim pervérsa est, * et infidéles fílii.
32:31 Ipsi me provocavérunt in eo, qui non erat Deus, * et irritavérunt in vanitátibus suis:
32:32 Et ego provocábo eos in eo, qui non est pópulus, * et in gente stulta irritábo illos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ascribe greatness * to our God.
Canticle of Moses [3]
Deut 32:1-32
32:1 Hear, O ye heavens, the things I speak, * let the earth give ear to the words of my mouth.
32:2 Let my doctrine gather as the rain, * let my speech distill as the dew,
32:3 As a shower upon the herb, and as drops upon the grass. * Because I will invoke the name of the Lord:
32:4 Give ye magnificence to our God. * The works of God are perfect, and all his ways are judgments:
32:5 God is faithful and without any iniquity, he is just and right. * They have sinned against him, and are none of his children in their filth:
32:6 They are a wicked and perverse generation. * Is this the return thou makest to the Lord, O foolish and senseless people?
32:7 Is not he thy father, * that hath possessed thee, and made thee, and created thee?
32:8 Remember the days of old, * think upon every generation:
32:9 Ask thy father, and he will declare to thee: * thy elders and they will tell thee.
32:10 When the Most High divided the nations: * when he separated the sons of Adam,
32:11 He appointed the bounds of people * according to the number of the children of Israel.
32:12 But the Lord’s portion is his people: * Jacob the lot of his inheritance.
32:13 He found him in a desert land, * in a place of horror, and of vast wilderness:
32:14 He led him about, and taught him: * and he kept him as the apple of his eye.
32:15 As the eagle enticing her young to fly, * and hovering over them,
32:16 He spread his wings, and hath taken him * and carried him on his shoulders.
32:17 The Lord alone was his leader: * and there was no strange god with him.
32:18 He set him upon high land: * that he might eat the fruits of the fields,
32:19 That he might suck honey out of the rock, * and oil out of the hardest stone,
32:20 Butter of the herd, and milk of the sheep * with the fat of lambs, and of the rams of the breed of Basan:
32:21 And goats with the marrow of wheat, * and might drink the purest blood of the grape.
32:22 The beloved grew fat, and kicked: * he grew fat, and thick and gross,
32:23 He forsook God who made him, * and departed from God his saviour.
32:24 They provoked him by strange gods, * and stirred him up to anger, with their abominations.
32:25 They sacrificed to devils and not to God: * to gods whom they knew not:
32:26 That were newly come up, * whom their fathers worshipped not.
32:27 Thou hast forsaken the God that beget * and hast forgotten the Lord that created thee.
32:28 The Lord saw, and was moved to wrath: * because his own sons and daughters provoked him.
32:29 And he said: I will hide my face from them, * and will consider what their last end shall be:
32:30 For it is a perverse generation, * and unfaithful children.
32:31 They have provoked me with that which was no god, * and have angered me with their vanities:
32:32 And I will provoke them with that which is no people, * and will vex them with a foolish nation.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Canticum Moysis [4]
Deut 32:33-65
32:33 Ignis succénsus est in furóre meo, * et ardébit usque ad inférni novíssima:
32:34 Devorabítque terram cum gérmine suo, * et móntium fundaménta combúret.
32:35 Congregábo super eos mala, * et sagíttas meas complébo in eis.
32:36 Consuméntur fame, * et devorábunt eos aves morsu amaríssimo:
32:37 Dentes bestiárum immíttam in eos, * cum furóre trahéntium super terram, atque serpéntium.
32:38 Foris vastábit eos gládius, et intus pavor, * iúvenem simul ac vírginem, lactántem cum hómine sene.
32:39 Dixi: Ubinam sunt? * cessáre fáciam ex homínibus memóriam eórum.
32:40 Sed propter iram inimicórum dístuli: * ne forte superbírent hostes eórum,
32:41 Et dícerent: Manus nostra excélsa, et non Dóminus, * fecit hæc ómnia.
32:42 Gens absque consílio est, et sine prudéntia. * Utinam sáperent, et intellégerent, ac novíssima providérent.
32:43 Quómodo persequátur unus mille, * et duo fugent decem míllia?
32:44 Nonne ídeo, quia Deus suus véndidit eos, * et Dóminus conclúsit illos?
32:45 Non enim est Deus noster ut dii eórum: * et inimíci nostri sunt iúdices.
32:46 De vínea Sodomórum vínea eórum, * et de suburbánis Gomórrhæ:
32:47 Uva eórum uva fellis, * et botri amaríssimi.
32:48 Fel dracónum vinum eórum, * et venénum áspidum insanábile.
32:49 Nonne hæc cóndita sunt apud me, * et signáta in thesáuris meis?
32:50 Mea est últio, et ego retríbuam in témpore, * ut labátur pes eórum:
32:51 Iuxta est dies perditiónis, * et adésse festínant témpora.
32:52 Iudicábit Dóminus pópulum suum, * et in servis suis miserébitur:
32:53 Vidébit quod infirmáta sit manus, * et clausi quoque defecérunt, residuíque consúmpti sunt.
32:54 Et dicet: Ubi sunt dii eórum, * in quibus habébant fidúciam?
32:55 De quorum víctimis comedébant ádipes, * et bibébant vinum libáminum:
32:56 Surgant, et opituléntur vobis, * et in necessitáte vos prótegant.
32:57 Vidéte quod ego sim solus, * et non sit álius Deus præter me:
32:58 Ego occídam, et ego vívere fáciam: percútiam, et ego sanábo, * et non est qui de manu mea possit erúere.
32:59 Levábo ad cælum manum meam, et dicam: * Vivo ego in ætérnum.
32:60 Si acúero ut fulgur gládium meum, * et arripúerit iudícium manus mea:
32:61 Reddam ultiónem hóstibus meis, * et his qui odérunt me retríbuam.
32:62 Inebriábo sagíttas meas sánguine, * et gládius meus devorábit carnes,
32:63 De cruóre occisórum, * et de captivitáte, nudáti inimicórum cápitis.
32:64 Laudáte, gentes, pópulum eius, * quia sánguinem servórum suórum ulciscétur:
32:65 Et vindíctam retríbuet in hostes eórum, * et propítius erit terræ pópuli sui.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Date magnitúdinem Deo nostro.
Canticle of Moses [4]
Deut 32:33-65
32:33 A fire is kindled in my wrath, * and shall burn even to the lowest hell:
32:34 And shall devour the earth with her increase, * and shall burn the foundations of the mountains.
32:35 I will heap evils upon them, * and will spend my arrows among them.
32:36 They shall be consumed with famine, * and birds shall devour them with a most bitter bite:
32:37 I will send the teeth of beasts upon them, * with the fury of creatures that trail upon the ground, and of serpents.
32:38 Without, the sword shall lay them waste, and terror within, * both the young man and the virgin, the sucking child with the man in years.
32:39 I said: Where are they? * I will make the memory of them to cease from among men.
32:40 But for the wrath of the enemies * I have deferred it: lest perhaps their enemies might be proud,
32:41 And should say: Our mighty hand, and not the Lord, * hath done all these things.
32:42 They are a nation without counsel, and without wisdom * O that they would be wise and would understand, and would provide for their last end.
32:43 How should one pursue after a thousand, * and two chase ten thousand?
32:44 Was it not, because their God had sold them, * and the Lord had shut them up?
32:45 For our God is not as their gods: * our enemies themselves are judges.
32:46 Their vines are of the vineyard of Sodom, * and of the suburbs of Gomorrha:
32:47 Their grapes are grapes of gall, * and their clusters most bitter.
32:48 Their wine is the gall of dragons, * and the venom of asps, which is incurable.
32:49 Are not these things stored up with me, * and sealed up in my treasures?
32:50 Revenge is mine, and I will repay them in due time, * that their foot may slide:
32:51 The day of destruction is at hand, * and the time makes haste to come.
32:52 The Lord will judge his people, * and will have mercy on his servants:
32:53 He shall see that their hand is weakened, * and that they who were shut up have also failed, and they that remained are consumed.
32:54 And he shall say: Where are their gods, * in whom they trusted?
32:55 Of whose victims they ate the fat, * and drank the wine of their drink offerings:
32:56 Let them arise and help you, * and protect you in your distress.
32:57 See ye that I alone am, * and there is no other God besides me:
32:58 I will kill and I will make to live: I will strike, and I will heal, * and there is none that can deliver out of my hand.
32:59 I will lift up my hand to heaven, * and I will say: I live for ever.
32:60 If I shall whet my sword as the lightning, * and my hand take hold on judgment:
32:61 I will render vengeance to my enemies, * and repay them that hate me.
32:62 I will make my arrows drunk with blood, * and my sword shall devour flesh,
32:63 Of the blood of the slain * and of the captivity, of the bare head of the enemies.
32:64 Praise his people, ye nations, * for he will revenge the blood of his servants:
32:65 And will render vengeance to their enemies, * and he will be merciful to the land of his people.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Ascribe greatness to our God.
Ant. In cýmbalis * benesonántibus laudáte Deum.
Psalmus 148 [5]
148:1 Laudáte Dóminum de cælis: * laudáte eum in excélsis.
148:2 Laudáte eum, omnes Ángeli eius: * laudáte eum, omnes virtútes eius.
148:3 Laudáte eum, sol et luna: * laudáte eum, omnes stellæ et lumen.
148:4 Laudáte eum, cæli cælórum: * et aquæ omnes, quæ super cælos sunt, laudent nomen Dómini.
148:5 Quia ipse dixit, et facta sunt: * ipse mandávit, et creáta sunt.
148:6 Státuit ea in ætérnum, et in sǽculum sǽculi: * præcéptum pósuit, et non præteríbit.
148:7 Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, et omnes abýssi.
148:8 Ignis, grando, nix, glácies, spíritus procellárum: * quæ fáciunt verbum eius:
148:9 Montes, et omnes colles: * ligna fructífera, et omnes cedri.
148:10 Béstiæ, et univérsa pécora: * serpéntes, et vólucres pennátæ:
148:11 Reges terræ, et omnes pópuli: * príncipes, et omnes iúdices terræ.
148:12 Iúvenes, et vírgines: senes cum iunióribus laudent nomen Dómini: * quia exaltátum est nomen eius solíus.
148:13 Conféssio eius super cælum et terram: * et exaltávit cornu pópuli sui.
148:14 Hymnus ómnibus sanctis eius: * fíliis Israël, pópulo appropinquánti sibi.
Ant. Praise God * upon the resounding cymbals.
Salmo 148 [5]
148:1 Louvai o Senhor dos céus: * louvai-O nas alturas.
148:2 Louvai-O, todos seus anjos: * louvai-O, todos os seus exércitos.
148:3 Louvai-O, sol e lua: * louvai-O, todas as estrelas luminosas.
148:4 Louvai-O, céus dos céus: * e todas as águas que estão sobre os céus, louvem o nome do Senhor.
148:5 Pois Ele falou e foram feitas: * mandou e foram criadas.
148:6 Ele estabeleceu-as para sempre e pelos séculos dos séculos: * fixou-lhes uma doutrina que não passará.
148:7 Louvai o Senhor criaturas da terra, * ó dragões, e todos abysmos.
148:8 Fogo, granizo, neve, geada, espírito das tempestades: * que executam a sua palavra:
148:9 Montes e todos outeiros: * árvores frutíferas e todos os cedros.
148:10 Animais e todos os gados: * serpentes e aves que voam:
148:11 Reis da terra e todos os povos: * príncipes e todos os juízes da terra.
148:12 Jovens e donzelas, velhos e meninos louvem o nome do Senhor: * pois só o seu nome é digno de ser exaltado.
148:13 Seu louvor está acima do céu e da terra: * Ele ergueu o poder do seu povo.
148:14 Cantem-Lhe hinos todos seus santos: * os filhos de Israel, o povo que se aproxima d’Ele.
Psalmus 149 [6]
149:1 Cantáte Dómino cánticum novum: * laus eius in ecclésia sanctórum.
149:2 Lætétur Israël in eo, qui fecit eum: * et fílii Sion exsúltent in rege suo.
149:3 Laudent nomen eius in choro: * in týmpano, et psaltério psallant ei:
149:4 Quia beneplácitum est Dómino in pópulo suo: * et exaltábit mansuétos in salútem.
149:5 Exsultábunt sancti in glória: * lætabúntur in cubílibus suis.
149:6 Exaltatiónes Dei in gútture eórum: * et gládii ancípites in mánibus eórum.
149:7 Ad faciéndam vindíctam in natiónibus: * increpatiónes in pópulis.
149:8 Ad alligándos reges eórum in compédibus: * et nóbiles eórum in mánicis férreis.
149:9 Ut fáciant in eis iudícium conscríptum: * glória hæc est ómnibus sanctis eius.
Salmo 149 [6]
149:1 Cantai ao Senhor um cântico novo: * o seu louvor na igreja dos santos.
149:2 Alegre-se Israel n’Aquele que o criou: * e os filhos de Sião exultem-se em seu rei.
149:3 Louvem em coro o seu nome: * cantem ao som do tambor e do saltério:
149:4 Pois o Senhor tem-se comprazido no seu povo: * e há-de exaltar os mansos até salvá-los.
149:5 Exultar-se-ão os santos na glória: * eles alegrar-se-ão nas suas mansões.
149:6 As exaltações de Deus estarão na sua boca: * e espadas de dous gumes nas suas mãos.
149:7 Para exercer a vingança entre as nações: * e o castigo entre os povos.
149:8 Para prender os seus reis com grilhões: * e os seus nobres com algemas de ferro.
149:9 Para executar contra eles a sentença escrita: * tal é a glória reservada a todos seus santos.
Psalmus 150 [7]
150:1 Laudáte Dóminum in sanctis eius: * laudáte eum in firmaménto virtútis eius.
150:2 Laudáte eum in virtútibus eius: * laudáte eum secúndum multitúdinem magnitúdinis eius.
150:3 Laudáte eum in sono tubæ: * laudáte eum in psaltério, et cíthara.
150:4 Laudáte eum in týmpano, et choro: * laudáte eum in chordis, et órgano.
150:5 Laudáte eum in cýmbalis benesonántibus: laudáte eum in cýmbalis iubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In cýmbalis benesonántibus laudáte Deum.
Salmo 150 [7]
150:1 Louvai o Senhor no seu santuário: * louvai-O no seu augusto firmamento.
150:2 Louvai-O nas suas virtudes: * louvai-O segundo a multitude da sua grandeza.
150:3 Louvai-O ao som da trombeta: * louvai-O com o saltério e a cítara.
150:4 Louvai-O com timbales e em coro: * louvai-O com cordas e órgão.
150:5 Louvai-O com címbalos melodiosos:louvai-O com címbalos de júbilo: * todo o espírito louve o Senhor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Praise God upon the resounding cymbals.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Isa 58:1
Clama, ne cesses, quasi tuba exálta vocem tuam, et annúntia pópulo meo scélera eórum, et dómui Iacob peccáta eórum.
℟. Deo grátias.

℟.br. Ipse liberávit me * de láqueo venántium.
℟. Ipse liberávit me * de láqueo venántium.
℣. Et a verbo áspero.
℟. De láqueo venántium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Ipse liberávit me * de láqueo venántium

Hymnus
Iam Christe sol iustítiæ,
Mentis diéscant ténebræ:
Virtútum ut lux rédeat,
Terris diem cum réparas.

Dans tempus acceptábile,
Et pǽnitens cor tríbue,
Convértat ut benígnitas
Quos longa suffert píetas.

Quiddámque pæniténtiæ
Da ferre, quamvis grávium,
Maióre tuo múnere,
Quo démptio fit críminum.

Dies venit, dies tua,
In qua reflórent ómnia:
Lætémur in hac ad tuam
Per hanc redúcti grátiam.

Te rerum univérsitas,
Clemens, adóret, Trínitas,
Et nos novi per véniam,
Novum canámus cánticum.
Amen.

℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
Capítulo Responsório Hino Verso {do Saltéio do dia correspondente}
Isa 58:1
Clama, não cesses, faze ressoar tua voz como trombeta * e anuncia ao meu povo suas maldades, * e à casa de Jacó seus pecados.
℟. Graças a Deus.

℟.br. For he hath delivered me * from the snare of the hunters.
℟. For he hath delivered me * from the snare of the hunters.
℣. And from the sharp word.
℟. from the snare of the hunters.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. For he hath delivered me * from the snare of the hunters.

Hino
O Sol da Salvação
Refulja em nossa face,
Quando vencida a noite,
O dia já renasce.

Ao dar tempo propício,
Dá-nos também o pranto,
A fim de se lavar
Quem te ofendera tanto.

Oh! quanto não manara
De pura penitência.
Maior, porém, que a culpa,
Senhor, tua clemência.

Já vem o dia, o teu,
No qual tudo floresce,
Também nos alegremos,
Erguendo nossa prece.

Aos novos pela graça
Novo cantar convém:
Cantemos à Trindade
Agora e sempre. Amém

℣. Aos seus anjos Deus te recomendou.
℟. Para que te guardem em todos os seus caminhos.
Canticum Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Assúmpsit Iesus * discípulos suos, et ascéndit in montem, et transfigurátus est ante eos.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum eius:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Iusiurándum, quod iurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et iustítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias eius:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi eius: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Assúmpsit Iesus discípulos suos, et ascéndit in montem, et transfigurátus est ante eos.
Canticum Benedictus {Antífona do Próprio do tempo}
Ant. Jesus took His disciples, * and went up into a mountain, and was transfigured before them.
Canticle of Zacharias
Luke 1:68-79
1:68 Blessed be the Lord God of Israel; * because he hath visited and wrought the redemption of his people:
1:69 And hath raised up an horn of salvation to us, * in the house of David his servant:
1:70 As he spoke by the mouth of his holy Prophets, * who are from the beginning:
1:71 Salvation from our enemies, * and from the hand of all that hate us:
1:72 To perform mercy to our fathers, * and to remember his holy testament,
1:73 The oath, which he swore to Abraham our father, * that he would grant to us,
1:74 That being delivered from the hand of our enemies, * we may serve him without fear,
1:75 In holiness and justice before him, * all our days.
1:76 And thou, child, shalt be called the prophet of the Highest: * for thou shalt go before the face of the Lord to prepare his ways:
1:77 To give knowledge of salvation to his people, * unto the remission of their sins:
1:78 Through the bowels of the mercy of our God, * in which the Orient from on high hath visited us:
1:79 To enlighten them that sit in darkness, and in the shadow of death: * to direct our feet into the way of peace.
68
Bendito o Senhor Deus de Israel *
Que visitou e redimiu o seu povo
69
E nos deu um Salvador poderoso *
Na casa de David, seu servo,
70
Conforme prometeu pela boca dos seus santos, *
Os profetas dos tempos antigos,
71
Para nos libertar dos nossos inimigos *
E das mãos daqueles que nos odeiam
72
Para mostrar a sua misericórdia a favor dos nossos pais, *
Recordando a sua sagrada aliança
73
E o juramento que fizera a Abraão, nosso pai, *
Que nos havia de conceder esta graça:
74
De O servirmos um dia, sem temor, *
Livres das mãos dos nossos inimigos,
75
Em santidade e justiça, na sua presença, *
Todos os dias da nossa vida.
76
E tu, menino, serás chamado profeta do Altíssimo, *
Porque irás à sua frente a preparar os seus caminhos,
77
Para dar a conhecer ao seu povo a salvação *
Pela remissão dos seus pecados,
78
Graças ao coração misericordioso do nosso Deus, *
Que das alturas nos visita como sol nascente,
79
Para iluminar os que jazem nas trevas e na sombra da morte *
E dirigir os nossos passos no caminho da paz.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Jesus took His disciples, and went up into a mountain, and was transfigured before them.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Look down mercifully, O Lord, we beseech thee, upon thy people, and graciously turn away from them the scourges of thy wrath.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Hymnus
Iam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Eiúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Et nunc et in perpétuum.
Amen.
Hino
Já o dia nasceu novamente.
Supliquemos, orando, ao Senhor
que nos guarde do mal neste dia
e por atos vivamos o amor.

Ponha freios à língua e a modere,
da discórdia evitando a paixão;
que nos vele o olhar e o defenda
da vaidade e de toda a ilusão.

Sejam puros os seres no íntimo,
dominando os instintos do mal.
Evitemos do orgulho o veneno,
moderando o impulso carnal.

Para que, no final deste dia,
quando a noite, em seu curso, voltar,
abstinentes e puros, possamos
sua glória e louvores cantar.

Louvor e glória ao Pai,
Ao filho seu também,
Ao Espírito Paráclito
Agora e sempre.
Amém.
Psalmi {Laudes:2 Salmos e antífonas ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Vivo ego * dicit Dóminus: nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
Psalmus 17(26-51) [1]
17:26 Cum sancto sanctus eris, * et cum viro innocénte ínnocens eris:
17:27 Et cum elécto eléctus eris: * et cum pervérso pervertéris.
17:28 Quóniam tu pópulum húmilem salvum fácies: * et óculos superbórum humiliábis.
17:29 Quóniam tu illúminas lucérnam meam, Dómine: * Deus meus, illúmina ténebras meas.
17:30 Quóniam in te erípiar a tentatióne, * et in Deo meo transgrédiar murum.
17:31 Deus meus, impollúta via eius: elóquia Dómini igne examináta: * protéctor est ómnium sperántium in se.
17:32 Quóniam quis Deus præter Dóminum? * aut quis Deus præter Deum nostrum?
17:33 Deus, qui præcínxit me virtúte: * et pósuit immaculátam viam meam.
17:34 Qui perfécit pedes meos tamquam cervórum, * et super excélsa státuens me.
17:35 Qui docet manus meas ad prǽlium: * et posuísti, ut arcum ǽreum, brácchia mea.
17:36 Et dedísti mihi protectiónem salútis tuæ: * et déxtera tua suscépit me:
17:36 Et disciplína tua corréxit me in finem: * et disciplína tua ipsa me docébit.
17:37 Dilatásti gressus meos subtus me: * et non sunt infirmáta vestígia mea:
17:38 Pérsequar inimícos meos et comprehéndam illos: * et non convértar, donec defíciant.
17:39 Confríngam illos, nec póterunt stare: * cadent subtus pedes meos.
17:40 Et præcinxísti me virtúte ad bellum: * et supplantásti insurgéntes in me subtus me.
17:41 Et inimícos meos dedísti mihi dorsum, * et odiéntes me disperdidísti.
17:42 Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret ad Dóminum: * nec exaudívit eos.
17:43 Et commínuam illos, ut púlverem ante fáciem venti: * ut lutum plateárum delébo eos.
17:44 Erípies me de contradictiónibus pópuli: * constítues me in caput géntium.
17:45 Pópulus quem non cognóvi servívit mihi: * in audítu auris obedívit mihi.
17:46 Fílii aliéni mentíti sunt mihi, * fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt a sémitis suis.
17:47 Vivit Dóminus, et benedíctus Deus meus: * et exaltétur Deus salútis meæ.
17:48 Deus, qui das vindíctas mihi, et subdis pópulos sub me: * liberátor meus de inimícis meis iracúndis.
17:49 Et ab insurgéntibus in me exaltábis me: * a viro iníquo erípies me.
17:50 Proptérea confitébor tibi in natiónibus, Dómine: * et nómini tuo psalmum dicam.
17:51 Magníficans salútes Regis eius, et fáciens misericórdiam Christo suo David: * et sémini eius usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. Vivo eu, * diz o Senhor: não quero a morte do pecador, mas que se converta e viva.
Salmo 17(26-51) [1]
17:26 Conservar-me-ei sem mácula diante d’Ele: * e guardar-me-ei da minha iniquidade.
17:27 O Senhor retribuir-me-á segundo a minha justiça: * e segundo a pureza das minhas mãos ante seus olhos.
17:28 Sereis santo com o santo, * e com o homem inocente sereis inocente:
17:29 Com o eleito, eleito sereis: * com o perverso sereis perverso.
17:30 Porque salvareis o povo humilde: * e humilhareis os olhos dos soberbos.
17:31 Visto que Vós, ó Senhor, iluminais a minha candeia: * esclarecei, meu Deus, as minhas trevas.
17:32 Porque por Vós sairei livre da tentação, * e com meu Deus passarei a muralha.
17:33 Sem mácula é o caminho do meu Deus, as palavras do Senhor são examinadas no fogo: * é o protector de todos os que esperam n’Ele.
17:34 Porque, quem é Deus senão o Senhor? * Ou que deus há para além do nosso Deus?
17:35 O Deus que me revestiu de força: * e fez com que o meu caminho fosse imaculado.
17:36 Que fez os meus pés como os dos veados, * e me estabeleceu sobre lugares altos.
17:37 Que adestra as minhas mãos para a luta: * e fizestes dos meus braços como um arco de bronze.
17:38 Destes-me a vossa protecção para me salvar: * e a vossa direita me susteve:
17:39 Vossa disciplina corrigiu-me até ao fim: * e essa vossa mesma disciplina ensinar-me-á.
17:40 Abristes o caminho sob os meus passos: * e se me não enfraqueceram os pés:
17:41 Perseguirei os meus inimigos e apanhá-los-ei: * e não recuarei até que eles acabem.
17:42 Quebrar-lhes-ei as forças, não conseguirão manter-se em pé: * cairão debaixo dos meus pés.
17:43 Porque me guarnecestes de força para a guerra: * e suplantastes os insurgentes debaixo de mim.
17:44 Fizestes os meus inimigos voltarem-me as costas, * e aniquilastes os que me odiavam.
17:45 Gritaram e não havia quem os salvasse para o Senhor: * e Ele os não ouviu.
17:46 Os vencerei como o pó atirado ao vento: * os esmagarei como à lama das ruas.
17:47 Livrar-me-eis das contradições do povo: * estabelecer-me-eis chefe das gentes.
17:48 Um povo que não conhecia me serviu: * ao ouvir a minha voz, foi-me obediente.
17:49 Mentiram-me os filhos alheios, * os filhos alheios esvaneceram e claudicaram dos seus caminhos.
17:50 Viva o Senhor e seja bendito o meu Deus: * e seja exaltado o Deus da minha salvação!
17:51 Deus, que me vingais e que sujeitais os povos debaixo de mim: * que me livrais dos meus inimigos enfurecidos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 18 [2]
18:2 Cæli enárrant glóriam Dei: * et ópera mánuum eius annúntiat firmaméntum.
18:3 Dies diéi erúctat verbum, * et nox nocti índicat sciéntiam.
18:4 Non sunt loquélæ, neque sermónes, * quorum non audiántur voces eórum.
18:5 In omnem terram exívit sonus eórum: * et in fines orbis terræ verba eórum.
18:6 In sole pósuit tabernáculum suum: * et ipse tamquam sponsus procédens de thálamo suo:
18:6 Exsultávit ut gigas ad curréndam viam, * a summo cælo egréssio eius:
18:7 Et occúrsus eius usque ad summum eius: * nec est qui se abscóndat a calóre eius.
18:8 Lex Dómini immaculáta, convértens ánimas: * testimónium Dómini fidéle, sapiéntiam præstans párvulis.
18:9 Iustítiæ Dómini rectæ, lætificántes corda: * præcéptum Dómini lúcidum, illúminans óculos.
18:10 Timor Dómini sanctus, pérmanens in sǽculum sǽculi: * iudícia Dómini vera, iustificáta in semetípsa.
18:11 Desiderabília super aurum et lápidem pretiósum multum: * et dulcióra super mel et favum.
18:12 Étenim servus tuus custódit ea, * in custodiéndis illis retribútio multa.
18:13 Delícta quis intéllegit? ab occúltis meis munda me: * et ab aliénis parce servo tuo.
18:14 Si mei non fúerint domináti, tunc immaculátus ero: * et emundábor a delícto máximo.
18:15 Et erunt ut compláceant elóquia oris mei: * et meditátio cordis mei in conspéctu tuo semper.
18:15 Dómine, adiútor meus, * et redémptor meus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 18 [2]
18:1 Os céus proclamam a glória de Deus: * e o firmamento anuncia a obra das suas mãos.
18:2 Um dia transmite ao outro esta mensagem, * e a noite mostra sabedoria a outra noite.
18:3 Não há discursos nem línguas, * em que não sejam ouvidas suas vozes.
18:4 Seu eco estendeu-se por toda a terra: * e as suas palavras até aos confins do mundo.
18:5 Estabeleceu o seu tabernáculo no sol: * e Ele mesmo é como um esposo que sai do tálamo:
18:6 Dá saltos como gigante para percorrer o caminho, * a sua saída é de uma extremidade do céu:
18:7 Seu curso vai até à outra extremidade: * e não há quem se esconda do seu calor.
18:8 A lei do Senhor é imaculada, convertendo a alma: * o testemunho do Senhor é fiel, dando sabedoria aos pequeninos.
18:9 As justiças do Senhor são rectas, alegram os corações: * os mandamentos do Senhor são claros, iluminam os olhos.
18:10 O temor do Senhor é santo, permanece pelos séculos dos séculos: * os juízos do Senhor são verdadeiros, cheios de justiça em si mesmos.
18:11 Mais preciosos que o ouro e as muitas pedras preciosas: * e mais doces do que o mel e o favo.
18:12 De facto, o vosso servo os guarda, * e em os guardar há grande recompensa.
18:13 Quem os seus delitos conhece? Dos que me são ocultos purificai-me: * e as alheias, perdoai ao vosso servo.
18:14 Se elas me não dominarem, serei imaculado: * e serei purificado dum delito desmedido.
18:15 Então as palavras da minha boca ser-Vos-ão agradáveis: * e a meditação do meu coração esteja sempre na vossa presença.
18:16 Ó Senhor, meu amparo * e meu redentor.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 19 [3]
19:2 Exáudiat te Dóminus in die tribulatiónis: * prótegat te nomen Dei Iacob.
19:3 Mittat tibi auxílium de sancto: * et de Sion tueátur te.
19:4 Memor sit omnis sacrifícii tui: * et holocáustum tuum pingue fiat.
19:5 Tríbuat tibi secúndum cor tuum: * et omne consílium tuum confírmet.
19:6 Lætábimur in salutári tuo: * et in nómine Dei nostri magnificábimur.
19:7 Ímpleat Dóminus omnes petitiónes tuas: * nunc cognóvi quóniam salvum fecit Dóminus Christum suum.
19:7 Exáudiet illum de cælo sancto suo: * in potentátibus salus déxteræ eius.
19:8 Hi in cúrribus, et hi in equis: * nos autem in nómine Dómini, Dei nostri invocábimus.
19:9 Ipsi obligáti sunt, et cecidérunt: * nos autem surréximus et erécti sumus.
19:10 Dómine, salvum fac regem: * et exáudi nos in die, qua invocavérimus te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Vivo ego dicit Dóminus: nolo mortem peccatóris, sed ut magis convertátur et vivat.
Salmo 19 [3]
19:1 O Senhor te ouça no dia da tribulação: * o nome de Deus de Jacob te proteja.
19:2 Envie-te auxílio do seu santuário: * e de Sião te proteja.
19:3 Tenha presentes todos teus sacrifícios: * e o teu holocausto Lhe seja agradável.
19:4 Ele te dê segundo o teu coração: * e cumpra todos teus planos.
19:5 Alegrar-nos-emos na tua salvação: * e em nome do nosso Deus seremos engrandecidos.
19:6 Ouça o Senhor todas as tuas petições: * pois sei agora que o Senhor salvou o seu Ungido.
19:7 Ele ouvi-lo-á do céu, sua santa morada: * em sua poderosa direita está a salvação.
19:8 Uns confiam nos carros, outros nos cavalos: * nós, porém, invocaremos o nome do Senhor nosso Deus.
19:9 Eles ficaram atados e caíram: * mas nós nos levantámos e ficámos de pé.
19:10 Ó Senhor, salvai o rei: * e ouvi-nos no dia em que Vos invocarmos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Vivo eu, diz o Senhor: não quero a morte do pecador, mas que se converta e viva.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum diem}
1 Tim. 1:17
Regi sæculórum immortáli et invisíbili, soli Deo honor et glória in sǽcula sæculórum. Amen.
℟. Deo grátias.

℣. Exsúrge, Christe, ádiuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Capitulum Versus {do Saltéio do dia correspondente}
1 Tim. 1:17
Now to the king of ages, immortal, invisible, the only God, be honour and glory for ever and ever. Amen.
℟. Graças a Deus.

℣. Arise, O Christ, and help us.
℟. And deliver us for thy name's sake.
Orationes
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.

℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam iustítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oraçoes
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.

℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Let us pray.
O Lord, our heavenly Father, Almighty and everlasting God, who has safely brought us to the beginning of this day: defend us by thy mighty power; and grant that this day we fall into no sin, but that all our doings may be ordered by thy governance, to do always what is righteous in thy sight.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
Deinde in Choro legitur Martyrologium, quod laudabiliter fit etiam extra Chorum.

Martyrologium (anticip.)
Sextodécimo Kaléndas Aprílis Luna undécima Anno Dómini 2019

Apud civitátem Dunum, in Hibérnia, natális sancti Patrícii, Epíscopi et Confessóris, qui primus in ea ínsula Christum evangelizávit, et máximis miráculis et virtútibus cláruit.
Hierosólymis sancti Ioseph ab Arimathǽa, qui nóbilis Decúrio et discípulus Dómini éxstitit; atque ipsíus Dómini corpus, de cruce depósitum, in monuménto suo novo sepelívit.
Romæ sanctórum Alexándri et Theodóri Mártyrum.
Alexandríæ commemorátio plurimórum sanctórum Mártyrum, qui a Serápidis cultóribus comprehénsi, et, cum adoráre idólum constánter renuíssent, sævíssime cæsi sunt, témpore Theodósii Imperatóris; qui mox rescríptum dedit, ut Serápidis templum destruerétur.
Constantinópoli sancti Pauli Mártyris, qui, sub Constantíno Coprónymo, cum sanctárum Imáginum cultum defénderet, igne combústus est.
Cabillóne, in Gálliis, sancti Agrícolæ Epíscopi.
Nivigéllæ, in Brabántia, sanctæ Gertrúdis Vírginis, quæ, claríssimo génere orta, despíciens mundum et toto vitæ suæ cursu in ómnibus sanctitátis offíciis se exércens, Christum sponsum in cælis habére méruit.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.

℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum eius.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adiuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Then the Martyrology is read in Choir.

Martyrologium (anticip.)
March 17th 2019, the 11th day of the Moon, were born into the better life:

In Ireland, the holy Confessor Patrick, Bishop [of Armagh,] the first who there preached the Gospel of Christ, and who was famous for great miracles and works of power, [in the year 464.]
At Jerusalem, holy Joseph of Arimathea, the honourable councillor, the disciple of the Lord, who took down His Body from the cross and laid it in his own new tomb.
At Rome, the holy martyrs Alexander and Theodore.
At Alexandria are commemorated many holy martyrs, who were seized by the worshippers of Serapis, and because they would not worship that idol were cruelly murdered by them, in the time of the Emperor Theodosius, who presently afterward sent a rescript to destroy the temple of Serapis.
At Constantinople, the holy martyr Paul, who was burnt under the Emperor Constantine Copronymus for defending the honouring of holy images.
At Chalons [-sur-Saône,] in Gaul, holy Agricola, Bishop of that see, [in the year 580.]
At Nivelles, in Brabant, the holy Virgin Gertrude, the daughter of an illustrious race, who despised this world, and busied herself all her life in holy deeds, so that she won to be espoused to Christ in heaven, [in the year 659.]
℣. And elsewhere many other holy martyrs, confessors, and holy virgins.
℟. Graças a Deus.

℣. Precious in the sight of the Lord.
℟. Is the death of his saints.
Holy Mary and all the Saints, intercede for us with the Lord, our God, so that we may merit His help and salvation, who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.

Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. O God come to my assistance;
℟. O Lord, make haste to help me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.

Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Look upon thy servants and upon thy works: and direct their children.
℟. And let the brightness of the Lord our God be upon us. Direct thou the works of our hands; yea, the work of our hands do thou direct.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Let us pray.
O Lord, Almighty God, King of heaven and earth, Saviour of the world, bless, lead, rule and govern our hearts and bodies, our senses, words and deeds today, following thy law and commandments, that here and for eternity with thy help we shall be saved in freedom.
Who lives and reigns for ever and ever.
℟. Amen.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Almighty God arrange our deeds and our day in His peace. Amen.
Regula
Ex Régula Sancti Patri Nostri Benedícti. Caput 37: De sénibus vel infántibus

Licet ipsa natúra humána trahátur ad misericórdiam in his ætátibus, senum vidélicet et infántum, tamen et régulæ auctóritas eis prospíciat. Considerétur semper in eis inbecíllitas et ullátenus eis distríctio régulæ teneátur in aliméntis; sed sit in eis pia considerátio et prævéniant horas canónicas.

Extra Chorum etiam laudabiliter dicitur lectio ex S. Regulæ; secus dicitur Lectio brevis.

Lectio brevis {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:6
Quǽrite Dóminum dum inveníri potest: invocáte eum, dum prope est.

In fine:
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Regula
The Rule of our Holy Father Benedict. Chapter 37: Concerning the Old and Infants

Although human nature of itself be drawn to feel pity towards these two times of life, namely that of the aged and that of infants, yet let the authority of the rule also provide for them. Let their weakness always have consideration and on no account let the strictness of the rule in respect to food be held to as regards them, but let there be gentle consideration exercised in their case and let them anticipate the regular hours for meals.

Leitura breve {do Saltéio do tempo correspondente}
Isa 55:6
Seek ye the Lord, while he may be found: call upon him, while he is near.


℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
Conclusio
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedicite.
℟. Deus.
Benedictio. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, * et ad vitam perdúcat ætérnam.
Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen
Conclusão
℣. Our help is in the name of the Lord,
℟. Who made heaven and earth.
℣. Let us bless.
℟. God.
Benção. May the Lord bless us, protect us from all evil and bring us to everlasting life. And may the souls of the faithful, through the mercy of God, rest in peace.
℟. Amen.
Commemorátio defunctórum
℟.br. Commemorátio ómnium fratrum, familiárum Órdinis nostri, atque benefactórum nostrórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

Psalmus 129 [4]
129:1 De profúndis clamávi ad te, Dómine: * Dómine, exáudi vocem meam:
129:2 Fiant aures tuæ intendéntes, * in vocem deprecatiónis meæ.
129:3 Si iniquitátes observáveris, Dómine: * Dómine, quis sustinébit?
129:4 Quia apud te propitiátio est: * et propter legem tuam sustínui te, Dómine.
129:5 Sustínuit ánima mea in verbo eius: * sperávit ánima mea in Dómino.
129:6 A custódia matutína usque ad noctem: * speret Israël in Dómino.
129:7 Quia apud Dóminum misericórdia: * et copiósa apud eum redémptio.
129:8 Et ipse rédimet Israël, * ex ómnibus iniquitátibus eius.
℣. Réquiem ætérnam * dona eis, Dómine.
℟. Et lux perpétua * lúceat eis.

℣. A porta ínferi.
℟. Érue, Dómine, ánimas eórum.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.

℣. Dómine exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.

secunda 'Domine, exaudi' omittitur
Orémus.
Deus véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam: ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper vírgine intercedénte cum ómnibus sanctis tuis ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Réquiem ætérnam dona eis Dómine.
℟. Et lux perpétua lúceat eis.
℣. Requiéscant in pace.
℟. Amen.
Commemoration of departed
℟.br. Commemoration of all brothers, friends of our Order, and our benefactors.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Salmo 129 [4]
129:1 Do profundo clamei a Vós, Senhor: * ó Senhor, escutai a minha voz:
129:2 Estejam atentos os vossos ouvidos, * à voz da minha súplica.
129:3 Se observardes as nossas iniquidades, Senhor: * ó Senhor, quem subsistirá?
129:4 Pois em Vós está a clemência: * Senhor, e devido à vossa lei subsiste em Vós.
129:5 Minha alma subsiste na sua palavra: * esperou a minha alma no Senhor.
129:6 Desde a vigília matutina até à noite: * espere Israel no Senhor.
129:7 Pois no Senhor está a misericórdia: * e há n’Ele abundante redenção.
129:8 Ele mesmo redimirá Israel, * de todas suas iniquidades.
℣. Dai-lhes, Senhor, o eterno descanso.
℟. Entre os esplendores da luz perpétua.

℣. From the gates of the grave.
℟. Deliver their souls, O Lord!
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

℣. O Lord, hear my prayer.
℟. And let my cry come unto thee.

passar segunda Senhor, ouvi a minha oração.
Let us pray.
O God the giver of pardon, and the lover of human salvation, we beseech thy clemency: that thou grant the brethren of our congregation, kinsfolk, and benefactors, which are departed out of this world, blessed Mary ever Virgin making intercession with all the saints, to come to the fellowship of eternal blessedness.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.

℣. O Lord, grant them eternal rest.
℟. And let the everlasting light shine upon them.
℣. May they rest in peace.
℟. Amen.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
Come Holy Ghost who ever One
Art with the Father and the Son,
It is the hour, our souls possess
With thy full flood of holiness.

Let flesh and heart and lips and mind
Sound forth our witness to mankind;
And love light up our mortal frame,
Till others catch the living flame.

Almighty Father, hear our cry,
Through Jesus Christ, our Lord most High,
Who, with the Holy Ghost and thee,
Doth live and reign eternally.
Amen.
Psalmi {Laudes:2 Salmos e antífonas ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Advenérunt nobis * dies pœniténtiæ ad rediménda peccáta, ad salvándas ánimas.
Psalmus 119 [1]
119:1 Ad Dóminum cum tribulárer clamávi: * et exaudívit me.
119:2 Dómine, líbera ánimam meam a lábiis iníquis, * et a lingua dolósa.
119:3 Quid detur tibi, aut quid apponátur tibi * ad linguam dolósam?
119:4 Sagíttæ poténtis acútæ, * cum carbónibus desolatóriis.
119:5 Heu mihi, quia incolátus meus prolongátus est: habitávi cum habitántibus Cedar: * multum íncola fuit ánima mea.
119:7 Cum his, qui odérunt pacem, eram pacíficus: * cum loquébar illis, impugnábant me gratis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. Chegaram para nós * os dias de penitência, para perdão dos pecados e salvação das almas.
Salmo 119 [1]
119:1 Na minha tribulação, clamei ao Senhor: * e ouviu-me.
119:2 Ó Senhor, livrai a minha alma dos lábios iníquos, * e da língua dolosa.
119:3 Que te será dado, ou que te será acrescentado, * ó língua dolosa?
119:4 Setas agudas do poderoso, * com brasas devoradoras.
119:5 Ai de mim, o meu desterro prolongou-se, habitei com os moradores de Cedar: * muito andou peregrinando a minha alma.
119:6 Com os que odiavam a paz eu era pacífico: * quando lhes falava, me contradiziam sem motivo.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 120 [2]
120:1 Levávi óculos meos in montes, * unde véniet auxílium mihi.
120:2 Auxílium meum a Dómino, * qui fecit cælum et terram.
120:3 Non det in commotiónem pedem tuum: * neque dormítet qui custódit te.
120:4 Ecce, non dormitábit neque dórmiet, * qui custódit Israël.
120:5 Dóminus custódit te, Dóminus protéctio tua, * super manum déxteram tuam.
120:6 Per diem sol non uret te: * neque luna per noctem.
120:7 Dóminus custódit te ab omni malo: * custódiat ánimam tuam Dóminus.
120:8 Dóminus custódiat intróitum tuum, et éxitum tuum: * ex hoc nunc, et usque in sǽculum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 120 [2]
120:1 Levantei os meus olhos para os montes, * donde me virá o auxílio.
120:2 Meu auxílio vem do Senhor, * que fez o céu e a terra.
120:3 Não permita Ele que vacile o teu pé: * nem adormeça Aquele que te guarda.
120:4 Eis que não adormecerá, nem dormirá, * O que guarda Israel.
120:5 O Senhor te guarda, o Senhor é a tua protecção, * Ele está à tua direita.
120:6 Durante o dia o sol te não queimará: * nem de noite a lua.
120:7 O Senhor te guarde de todo o mal: * o Senhor guarde a tua alma.
120:8 O Senhor guarde a tua entrada e a tua saída: * desde agora e para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 121 [3]
121:1 Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: * In domum Dómini íbimus.
121:2 Stantes erant pedes nostri, * in átriis tuis, Ierúsalem.
121:3 Ierúsalem, quæ ædificátur ut cívitas: * cuius participátio eius in idípsum.
121:4 Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini: * testimónium Israël ad confiténdum nómini Dómini.
121:5 Quia illic sedérunt sedes in iudício, * sedes super domum David.
121:6 Rogáte quæ ad pacem sunt Ierúsalem: * et abundántia diligéntibus te:
121:7 Fiat pax in virtúte tua: * et abundántia in túrribus tuis.
121:8 Propter fratres meos, et próximos meos, * loquébar pacem de te:
121:9 Propter domum Dómini, Dei nostri, * quæsívi bona tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Advenérunt nobis dies pœniténtiæ ad rediménda peccáta, ad salvándas ánimas.
Salmo 121 [3]
121:1 Alegrei-me com o que me foi dito: * iremos à casa do Senhor.
121:2 Estavam os nossos pés parados, * às tuas portas, ó Jerusalém.
121:3 Jerusalém, que está edificada como uma cidade: * cujas partes estão em união.
121:4 De facto, lá subiram as tribos, as tribos do Senhor: * como testemunho a Israel, para louvar o nome do Senhor.
121:5 Pois ali se estabeleceram as sedes em julgamento, * sedes sobre a casa de David.
121:6 Roguei graças de paz para Jerusalém: * e abundância para os que a amam.
121:7 Reine a paz na tua força, * e abundância nas tuas torres.
121:8 Por causa dos meus irmãos e dos meus vizinhos, * pedi a paz para ti.
121:9 Por causa da casa do Senhor nosso Deus, * procurei o bem para ti.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Chegaram para nós os dias de penitência, para perdão dos pecados e salvação das almas.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Ioël 2:12-13
Convertímini ad me in toto corde vestro, in ieiúnio, et fletu, et planctu. Et scíndite corda vestra, et non vestiménta vestra, ait Dóminus omnípotens.
℟. Deo grátias.

℣. Ipse liberávit me de láqueo venántium.
℟. Et a verbo áspero.
Capitulum Versus {do Saltéio do tempo correspondente}
Joel 2:12-13
Be converted to me with all your heart, in fasting, and in weeping, and in mourning. And rend your hearts, and not your garments, said the almighty Lord.
℟. Graças a Deus.

℣. For he hath delivered me from the snare of the hunters.
℟. And from the sharp word.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Look down mercifully, O Lord, we beseech thee, upon thy people, and graciously turn away from them the scourges of thy wrath.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane ínstruis,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
Ó Deus, verdade e força
que o mundo governais,
da aurora ao meio-dia,
a terra iluminais.

De nós se afaste a ira,
discórdia e divisão.
Ao corpo dai saúde,
e paz ao coração

Escuta-nos, ó Pai,
E tu, Filho, também;
No Espírito reinai,
pelos séculos dos séculos.
Amém.
Psalmi {Laudes:2 Salmos e antífonas ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Commendémus nosmetípsos * in multa patiéntia, in ieiúniis multis, per arma iustítiæ.
Psalmus 122 [1]
122:1 Ad te levávi óculos meos, * qui hábitas in cælis.
122:2 Ecce, sicut óculi servórum * in mánibus dominórum suórum,
122:2 Sicut óculi ancíllæ in mánibus dóminæ suæ: * ita óculi nostri ad Dóminum, Deum nostrum, donec misereátur nostri.
122:3 Miserére nostri, Dómine, miserére nostri: * quia multum repléti sumus despectióne:
122:4 Quia multum repléta est ánima nostra: * oppróbrium abundántibus, et despéctio supérbis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. Provemo-nos a nós mesmos * por uma grande paciência e muitos jejuns, pelas armas da justiça.
Salmo 122 [1]
122:1 Levantei os meus olhos para Vós, * que habitais nos céus.
122:2 Eis que, assim como os olhos dos servos * estão nas mãos dos seus senhores,
122:3 Como os olhos da serva nas mãos de sua senhora: * assim os nossos olhos estão no Senhor nosso Deus, até que tenha misericórdia de nós.
122:4 Tende misericórdia de nós, ó Senhor, tende misericórdia de nós: * pois estamos cheios de desprezo.
122:5 Pois a nossa alma está cheiíssima: * de ser o objecto de escárnio para os ricos e de desprezo para os soberbos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 123 [2]
123:1 Nisi quia Dóminus erat in nobis, dicat nunc Israël: * nisi quia Dóminus erat in nobis,
123:2 Cum exsúrgerent hómines in nos, * forte vivos deglutíssent nos:
123:3 Cum irascerétur furor eórum in nos, * fórsitan aqua absorbuísset nos.
123:5 Torréntem pertransívit ánima nostra: * fórsitan pertransísset ánima nostra aquam intolerábilem.
123:6 Benedíctus Dóminus * qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum.
123:7 Ánima nostra sicut passer erépta est * de láqueo venántium:
123:7 Láqueus contrítus est, * et nos liberáti sumus.
123:8 Adiutórium nostrum in nómine Dómini, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 123 [2]
123:1 Se o Senhor não tivesse estado connosco, diga-o agora Israel: * se o Senhor não tivesse estado connosco,
123:2 Quando os homens se levantavam contra nós, * de certo nos teriam devorado vivos:
123:3 Quando se inflamou a ira deles contra nós, * sem dúvida a água nos teria afogado.
123:4 A nossa alma passou a torrente: * talvez a nossa alma poderia ter passado a água intolerável.
123:5 Bendito o Senhor, * que nos não deu por presa aos seus dentes.
123:6 A nossa alma escapou como o pássaro * do laço dos caçadores:
123:7 O laço foi quebrado, * e nós ficámos livres.
123:8 Nosso auxílio está no nome do Senhor, * que fez o céu e a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 124 [3]
124:1 Qui confídunt in Dómino, sicut mons Sion: * non commovébitur in ætérnum, qui hábitat in Ierúsalem.
124:2 Montes in circúitu eius: * et Dóminus in circúitu pópuli sui, ex hoc nunc et usque in sǽculum.
124:3 Quia non relínquet Dóminus virgam peccatórum super sortem iustórum: * ut non exténdant iusti ad iniquitátem manus suas.
124:4 Bénefac, Dómine, bonis, * et rectis corde.
124:5 Declinántes autem in obligatiónes addúcet Dóminus cum operántibus iniquitátem: * pax super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Commendémus nosmetípsos in multa patiéntia, in ieiúniis multis, per arma iustítiæ.
Salmo 124 [3]
124:1 Os que confiam no Senhor serão como o monte Sião: * nunca será abalado o que habita em Jerusalém.
124:2 Ela está cercada de montes: * e o Senhor está ao redor do seu povo, desde agora e para sempre.
124:3 Pois o Senhor não deixará a vara dos pecadores sobre a herança dos justos: * para que os justos não estendam as suas mãos para a iniquidade.
124:4 Senhor, fazei bem aos bons * e aos rectos de coração.
124:5 Aos que se desviam para caminhos tortuosos, levá-los-á o Senhor com os que praticam a iniquidade: * a paz seja sobre Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Provemo-nos a nós mesmos por uma grande paciência e muitos jejuns, pelas armas da justiça.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 55:7
Derelínquat ímpius viam suam, et vir iníquus cogitatiónes suas, et revertátur ad Dóminum, et miserébitur eius, et ad Deum nostrum, quóniam multus est ad ignoscéndum.
℟. Deo grátias.

℣. Scápulis suis obumbrábit tibi.
℟. Et sub pennis eius sperábis.
Capitulum Versus {do Saltéio do tempo correspondente}
Isa 55:7
Let the wicked forsake his way, and the unjust man his thoughts, and let him return to the Lord, and he will have mercy on him, and to our God: for he is bountiful to forgive.
℟. Graças a Deus.

℣. He will overshadow thee with his shoulders.
℟. And under his wings thou shalt trust.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Look down mercifully, O Lord, we beseech thee, upon thy people, and graciously turn away from them the scourges of thy wrath.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre clarum véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Hino
O strength and stay upholding all creation,
Who ever dost thyself unmoved abide,
Yet day by day the light in due gradation
From hour to hour through all its changes guide:

Grant to life’s day a calm unclouded ending,
An eve untouched by shadows of decay,
The brightness of a holy death-bed blending
With dawning glories of th’ eternal day.

Hear us, O Father, gracious and forgiving,
And thou, O Christ, the co-eternal Word,
Who, with the Holy Ghost, by all things living
Now and to endless ages art adored.
Amen.
Psalmi {Laudes:2 Salmos e antífonas ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Per arma iustítiæ * virtútis Dei commendémus nosmetípsos in multa patiéntia.
Psalmus 125 [1]
125:1 In converténdo Dóminus captivitátem Sion: * facti sumus sicut consoláti:
125:2 Tunc replétum est gáudio os nostrum: * et lingua nostra exsultatióne.
125:2 Tunc dicent inter gentes: * Magnificávit Dóminus fácere cum eis.
125:3 Magnificávit Dóminus fácere nobíscum: * facti sumus lætántes.
125:4 Convérte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in Austro.
125:5 Qui séminant in lácrimis, * in exsultatióne metent.
125:6 Eúntes ibant et flebant, * mitténtes sémina sua.
125:6 Veniéntes autem vénient cum exsultatióne, * portántes manípulos suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Laudes:2 Salmos e antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Ant. Pelas armas da justiça, * pelo poder de Deus, provemo-nos a nós mesmos por uma grande paciência.
Salmo 125 [1]
125:1 Quando o Senhor fez volver os cativos de Sião: * nós ficámos cheios de consolação:
125:2 Então a nossa boca se encheu de alegria: * e a nossa língua exultou.
125:3 Então dir-se-á entre as gentes: * grandes cousas fez o Senhor para eles.
125:4 Grandes cousas fez o Senhor por nós: * estamos cheios de alegria.
125:5 Fazei, ó Senhor, volver os nossos cativos, * como as torrentes do sul.
125:6 Os que semeiam em lágrimas, * em exultação ceifarão.
125:7 Andando iam e choravam, * lançando as suas sementes.
125:8 Vindo, todavia, virão contentes, * trazendo os seus feixes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 126 [2]
126:1 Nisi Dóminus ædificáverit domum, * in vanum laboravérunt qui ædíficant eam.
126:1 Nisi Dóminus custodíerit civitátem, * frustra vígilat qui custódit eam.
126:2 Vanum est vobis ante lucem súrgere: * súrgite postquam sedéritis, qui manducátis panem dolóris.
126:3 Cum déderit diléctis suis somnum: * ecce heréditas Dómini fílii: merces, fructus ventris.
126:4 Sicut sagíttæ in manu poténtis: * ita fílii excussórum.
126:5 Beátus vir, qui implévit desidérium suum ex ipsis: * non confundétur cum loquétur inimícis suis in porta.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 126 [2]
126:1 Se o Senhor não edificar a casa, * é em vão que trabalham os que a edificam.
126:2 Se o Senhor não guardar a cidade, * inutilmente vigia o que a guarda.
126:3 Em vão vos levantais antes de amanhecer: * levantai-vos, depois que tiverdes repousado, vós que comeis o pão da dor.
126:4 Quando Ele der o sono aos seus amados: * eis que a herança do Senhor são filhos, o fruto do ventre.
126:5 Como setas na mão do valente: * assim são os filhos dos atribulados.
126:6 Ditoso o varão que viu cumprido o seu desejo com eles: * não será confundido quando falar com seus inimigos no portão.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 127 [3]
127:1 Beáti, omnes, qui timent Dóminum, * qui ámbulant in viis eius.
127:2 Labóres mánuum tuárum quia manducábis: * beátus es, et bene tibi erit.
127:3 Uxor tua sicut vitis abúndans, * in latéribus domus tuæ.
127:3 Fílii tui sicut novéllæ olivárum, * in circúitu mensæ tuæ.
127:4 Ecce, sic benedicétur homo, * qui timet Dóminum.
127:5 Benedícat tibi Dóminus ex Sion: * et vídeas bona Ierúsalem ómnibus diébus vitæ tuæ.
127:6 Et vídeas fílios filiórum tuórum, * pacem super Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per arma iustítiæ virtútis Dei commendémus nosmetípsos in multa patiéntia.
Salmo 127 [3]
127:1 Bem-aventurados todos os que temem o Senhor, * e que andam nos seus caminhos.
127:2 Pois comerás dos labores de tuas mãos: * bem-aventurado és e ficarás bem.
127:3 Tua esposa será como uma videira fecunda, * no interior de tua casa.
127:4 Teus filhos, como pimpolhos de oliveiras, * ao redor de tua mesa.
127:5 Eis como será abençoado o homem, * que teme o Senhor.
127:6 Te abençoe o Senhor desde Sião: * e vejas os bens de Jerusalém todos os dias de tua vida.
127:7 Vejas os filhos de teus filhos, * e a paz sobre Israel.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Pelas armas da justiça, pelo poder de Deus, provemo-nos a nós mesmos por uma grande paciência.
Capitulum Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Isa 58:7
Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagósque induc in domum tuam: cum víderis nudum, óperi eum, et carnem tuam ne despéxeris.
℟. Deo grátias.

℣. Scuto circúmdabit te véritas eius.
℟. Non timébis a timóre noctúrno.
Capitulum Versus {do Saltéio do tempo correspondente}
Isa 58:7
Deal thy bread to the hungry, and bring the needy and the harbourless into thy house: when thou shalt see one naked, cover him, and despise not thy own flesh.
℟. Graças a Deus.

℣. His truth shall compass thee with a shield.
℟. Thou shalt not be afraid of the terror of the night.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Pópulum tuum, quǽsumus, Dómine, propítius réspice: atque ab eo flagélla tuæ iracúndiæ cleménter avérte.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
Look down mercifully, O Lord, we beseech thee, upon thy people, and graciously turn away from them the scourges of thy wrath.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.



Dominica II in Quadragesima ~ I. classis

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
Início
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Regnum tuum, * Dómine, regnum ómnium sæculórum.
Psalmus 144(10-21) [1]
144:10 Confiteántur tibi, Dómine, ómnia ópera tua: * et sancti tui benedícant tibi.
144:11 Glóriam regni tui dicent: * et poténtiam tuam loquéntur:
144:12 Ut notam fáciant fíliis hóminum poténtiam tuam: * et glóriam magnificéntiæ regni tui.
144:13 Regnum tuum regnum ómnium sæculórum: * et dominátio tua in omni generatióne et generatiónem.
144:14 Fidélis Dóminus in ómnibus verbis suis: * et sanctus in ómnibus opéribus suis.
144:14 Állevat Dóminus omnes qui córruunt: * et érigit omnes elísos.
144:15 Óculi ómnium in te sperant, Dómine: * et tu das escam illórum in témpore opportúno.
144:16 Áperis tu manum tuam: * et imples omne ánimal benedictióne.
144:17 Iustus Dóminus in ómnibus viis suis: * et sanctus in ómnibus opéribus suis.
144:18 Prope est Dóminus ómnibus invocántibus eum: * ómnibus invocántibus eum in veritáte.
144:19 Voluntátem timéntium se fáciet: * et deprecatiónem eórum exáudiet: et salvos fáciet eos.
144:20 Custódit Dóminus omnes diligéntes se: * et omnes peccatóres dispérdet.
144:21 Laudatiónem Dómini loquétur os meum: * et benedícat omnis caro nómini sancto eius in sǽculum, et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Regnum tuum, Dómine, regnum ómnium sæculórum.
Salmos {Salmos e antífonas do Saltéio do dia correspondente}
Ant. Thy kingdom, * O Lord, is a kingdom for all ages.
Salmo 144(10-21) [1]
144:10 Dêem-Vos glória, ó Senhor, todas vossas obras: * e Vos bendigam os vossos santos.
144:11 Eles publicarão a glória de vosso reino: * e falarão de vosso poder:
144:12 Para fazerem conhecer aos filhos dos homens o vosso poder: * e a gloriosa magnificência de vosso reino.
144:13 Vosso reino é um reino que se estende a todos os séculos: * e vosso império a todas as gerações.
144:14 O Senhor é fiel em todas suas palavras: * e santo em todas suas obras.
144:15 O Senhor sustém todos os que estão para cair: * e levanta todos os prostrados.
144:16 Os olhos de todos esperam em Vós, ó Senhor: * e Vós lhes dais o sustento em tempo oportuno.
144:17 Vós abris a vossa mão: * e encheis de bênção todos os viventes.
144:18 Justo é o Senhor em todos seus caminhos: * e santo em todas suas obras.
144:19 O Senhor está perto de todos os que O invocam: * de todos os que O invocam com verdade.
144:20 Fará a vontade dos que O temem: * atenderá a sua oração e salvá-los-á.
144:21 O Senhor guarda todos os que O amam: * e exterminará todos os pecadores.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Thy kingdom, O Lord, is a kingdom for all ages.
Ant. Laudábo * Deum meum in vita mea.
Psalmus 145 [2]
145:2 Lauda, ánima mea, Dóminum, laudábo Dóminum in vita mea: * psallam Deo meo quámdiu fúero.
145:3 Nolíte confídere in princípibus: * in fíliis hóminum, in quibus non est salus.
145:4 Exíbit spíritus eius, et revertétur in terram suam: * in illa die períbunt omnes cogitatiónes eórum.
145:5 Beátus, cuius Deus Iacob adiútor eius, spes eius in Dómino, Deo ipsíus: * qui fecit cælum et terram, mare, et ómnia, quæ in eis sunt.
145:7 Qui custódit veritátem in sǽculum, facit iudícium iniúriam patiéntibus: * dat escam esuriéntibus.
145:7 Dóminus solvit compedítos: * Dóminus illúminat cæcos.
145:8 Dóminus érigit elísos, * Dóminus díligit iustos.
145:9 Dóminus custódit ádvenas, pupíllum et víduam suscípiet: * et vias peccatórum dispérdet.
145:10 Regnábit Dóminus in sǽcula, Deus tuus, Sion, * in generatiónem et generatiónem.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Laudábo Deum meum in vita mea.
Ant. I shall praise the Lord * in my life.
Salmo 145 [2]
145:1 Louva o Senhor, ó minha alma, louvarei o Senhor durante a minha vida: * cantarei salmos ao meu Deus até perecer.
145:2 Não confies nos príncipes: * nem nos filhos dos homens, em quem não há salvação.
145:3 Sairá o seu espírito e retornará à sua terra: * nesse dia se desvanecerão todos seus desígnios.
145:4 Bem-aventurado de quem é protector o Deus de Jacob e cuja esperança está no Senhor seu Deus: * que fez o céu e a terra, o mar e tudo quanto há neles.
145:5 O qual conserva eternamente a verdade, faz justiça aos que sofrem injúria: * dá sustento aos famintos.
145:6 O Senhor dá liberdade aos cativos: * o Senhor alumia os cegos.
145:7 O Senhor levanta os caídos, * o Senhor ama os justos.
145:8 O Senhor protege os peregrinos, ampara o órfão e a viúva: * e destruirá os caminhos dos pecadores.
145:9 O Senhor reinará pelos séculos, o teu Deus, ó Sião, * por todas as gerações.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. I shall praise the Lord in my life.
Ant. Deo nostro * iucúnda sit laudátio.
Psalmus 146 [3]
146:1 Laudáte Dóminum quóniam bonus est psalmus: * Deo nostro sit iucúnda, decóraque laudátio.
146:2 Ædíficans Ierúsalem Dóminus: * dispersiónes Israélis congregábit.
146:3 Qui sanat contrítos corde: * et álligat contritiónes eórum.
146:4 Qui númerat multitúdinem stellárum: * et ómnibus eis nómina vocat.
146:5 Magnus Dóminus noster, et magna virtus eius: * et sapiéntiæ eius non est númerus.
146:6 Suscípiens mansuétos Dóminus: * humílians autem peccatóres usque ad terram.
146:7 Præcínite Dómino in confessióne: * psállite Deo nostro in cíthara.
146:8 Qui óperit cælum núbibus: * et parat terræ plúviam.
146:8 Qui prodúcit in móntibus fænum: * et herbam servitúti hóminum.
146:9 Qui dat iuméntis escam ipsórum: * et pullis corvórum invocántibus eum.
146:10 Non in fortitúdine equi voluntátem habébit: * nec in tíbiis viri beneplácitum erit ei.
146:11 Beneplácitum est Dómino super timéntes eum: * et in eis, qui sperant super misericórdia eius.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deo nostro iucúnda sit laudátio.
Ant. To our God * be joyful and fitting praise.
Salmo 146 [3]
146:1 Louvai o Senhor, porque é bom salmodiar: * sê alegre para o nosso Deus, louvai-O graciosamente.
146:2 O Senhor que edifica Jerusalém: * congregará os dispersos de Israel.
146:3 Que sara os de coração contrito: * e liga as suas chagas.
146:4 Que conta a multidão das estrelas: * e as chama todas pelos seus nomes.
146:5 Grande é o nosso Senhor e grande o seu poder: * e a sua sabedoria não tem número.
146:6 O Senhor é quem ampara os mansos: * e abate os pecadores até à terra.
146:7 Entoai cânticos ao Senhor em seu louvor: * cantai ao nosso Deus com a cítara.
146:8 Que cobre o céu de nuvens: * e prepara assim chuva para a terra.
146:9 Que produz feno nos montes: * e erva para serviço dos homens.
146:10 Que dá aos animais o seu alimento próprio: * e aos filhinhos dos corvos que O chamam.
146:11 Não se agradará da força do cavalo: * nem se agradará nos pés robustos do varão.
146:12 O Senhor agradou-se sempre dos que O temem: * e daqueles que esperam na sua misericórdia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. To our God be joyful and fitting praise.
Ant. Lauda, * Ierúsalem Dóminum.
Psalmus 147 [4]
147:1 Lauda, Ierúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo eius.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris eius quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus eius, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Iacob: * iustítias, et iudícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et iudícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lauda, Ierúsalem Dóminum.
Ant. Praise the Lord, * O Jerusalem.
Salmo 147 [4]
147:1 Louva, ó Jerusalém, o Senhor: * louva, ó Sião, o teu Deus.
147:2 Porque reforçou os ferrolhos de tuas portas: * abençoou os teus filhos dentro de ti.
147:3 Foi Ele que estabeleceu a paz nas tuas fronteiras: * e da flor da farinha te sacia.
147:4 É Ele que envia as suas ordens à terra: * e a sua palavra corre velozmente.
147:5 É Ele que faz cair a neve como lã: * espalha a névoa como cinza.
147:6 Envia o seu gelo aos pedaços: * ao rigor do seu frio quem poderá resistir?
147:7 Enviará a sua palavra e os derreterá: * soprará o seu vento e correrão as águas.
147:8 Que anuncia sua palavra a Jacob: * suas justiças e seus preceitos a Israel.
147:9 Não fez assim a todas as nações: * e lhes não manifestou os seus preceitos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Praise the Lord, O Jerusalem.
Capitulum Responsorium Hymnus Versus {ex Proprio de Tempore}
1 Thess 4:1
Fratres: Rogámus vos, et obsecrámus in Dómino Iesu: ut, quemádmodum accepístis a nobis, quómodo vos opórteat ambuláre, et placére Deo, sic et ambulétis, ut abundétis magis.
℟. Deo grátias.

℟.br. Scápulis suis * obumbrábit tibi.
℟. Scápulis suis * obumbrábit tibi.
℣. Et sub pennis eius sperábis.
℟. Obumbrábit tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Scápulis suis * obumbrábit tibi.

Hymnus
Audi, benígne Cónditor,
Nostras preces cum flétibus,
In hoc sacro ieiúnio
Fusas quadragenário.

Scrutátor alme córdium,
Infírma tu scis vírium:
Ad te revérsis éxhibe
Remissiónis grátiam.

Multum quidem peccávimus,
Sed parce confiténtibus:
Ad laudem tui nóminis
Confer medélam lánguidis.

Sic corpus extra cónteri
Dona per abstinéntiam,
Ieiúnet ut mens sóbria
A labe prorsus críminum.

Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas;
Ut fructuósa sint tuis
Ieiuniórum múnera.
Amen.

℣. Ángelis suis Deus mandávit de te.
℟. Ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
Capítulo Responsório Hino Verso {do Próprio do tempo}
1 Thess 4:1
For the rest therefore, brethren, we pray and beseech you in the Lord Jesus, that as you have received from us, how you ought to walk, and to please God, so also you would walk, that you may abound the more.
℟. Graças a Deus.

℟.br He will overshadow * thee with his shoulders.
℟. He will overshadow * thee with his shoulders.
℣. And under his wings thou shalt trust.
℟. Thee with his shoulders.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. He will overshadow * thee with his shoulders.

Hino
As preces derramadas,
Às lágrimas unidas
Escuta na Quaresma
Pelo jejum nutridas.

Aos corações Tu sondas,
Quão frágeis são conheces:
Voltados para o teu,
Escuta-lhes as preces.

Pecamos na verdade,
Perdoa aos penitentes,
O nome teu louvamos,
Saúde dos doentes.

Faze que nosso corpo,
Pelo jejum domado.
Jejue o coração
Da culpa e do pecado.

Concede-nos Deus trino,
De todos sumo bem,
Nos seja proveitoso
Nosso jejum. Amém.

℣. Aos seus anjos Deus te recomendou.
℟. Para que te guardem em todos os seus caminhos.
Canticum Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Visiónem quam vidístis, * némini dixéritis, donec a mórtuis resúrgat Fílius hóminis.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius.
1:50 Et misericórdia eius, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini eius in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Visiónem quam vidístis, némini dixéritis, donec a mórtuis resúrgat Fílius hóminis.
Canticum Magnificat {Antífona do Próprio do tempo}
Ant. Tell the vision that ye have seen to no man, * until the Son of man be risen again from the dead.
Canticle of the Blessed Virgin
Luke 1:46-55
1:46 My soul * doth magnify the Lord.
1:47 And my spirit hath rejoiced * in God my Saviour.
1:48 Because he hath regarded the humility of his handmaid; * for behold from henceforth all generations shall call me blessed.
1:49 Because he that is mighty, hath done great things to me; * and holy is his name.
1:50 And his mercy is from generation unto generations, * to them that fear him.
1:51 He hath shewed might in his arm: * he hath scattered the proud in the conceit of their heart.
1:52 He hath put down the mighty from their seat, * and hath exalted the humble.
1:53 He hath filled the hungry with good things; * and the rich he hath sent empty away.
1:54 He hath received Israel his servant, * being mindful of his mercy:
1:55 As he spoke to our fathers, * to Abraham and to his seed for ever.
46
A minha alma glorifica ao Senhor *
47
E o meu espírito se alegra em Deus, meu Salvador.
48
Porque pôs os olhos na humildade da sua serva: *
De hoje em diante me chamarão bem-aventurada
Todas as gerações
49
O Todo-poderoso fez em mim maravilhas: *
Santo é o seu nome.
50
A sua misericórdia se estende de geração em geração *
Sobre aqueles que O temem.
51
Manifestou o poder do seu braço *
E dispersou os soberbos.
52
Derrubou os poderosos de seus tronos *
E exaltou os humildes.
53
Aos famintos encheu de bens *
E aos ricos despediu de mãos vazios.
54
Acolheu a Israel, seu servo, *
Lembrado da sua misericórdia,
55
Como tinha prometido a nossos pais, *
A Abraão e à sua descendência para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Tell the vision that ye have seen to no man, until the Son of man be risen again from the dead.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui cónspicis omni nos virtúte destítui: intérius exteriúsque custódi; ut ab ómnibus adversitátibus muniámur in córpore, et a právis cogitatiónibus mundémur in mente.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, Who seest that we have no power of ourselves to help ourselves, keep us both outwardly in our bodies, and inwardly in our souls, that we may be defended from all adversities which may happen to the body, and from all evil thoughts which may assault and hurt the soul.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Ad Completorium

Incipit
℣. Iube, domne, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens. Amen.
Início
℣. Conceda-nos, Senhor, a Sua bênção.
Benção. Que Deus Todo-Poderoso nos conceda uma noite tranquila e no fim da vida uma morte santa. Amém.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Leitura breve
1 Pet 5:8-9
Irmãos: Sede sóbrios e vigilantes. O vosso adversário, o diabo, rodeia como um leão a rugir, procurando a quem devorar. Resisti-lhe, firmes na fé.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.
℣. Adiutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.

Examen conscientiæ vel Pater Noster totum secreto.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Ioánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, beáto Patri nostro Benedícto, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Ioánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, beátum Patrem nostrum Benedíctum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. O nosso auxílio está no nome do Senhor,
℟. Que fez o céu e a terra.

Segue-se um exame de consciência, ou um Pai nosso em silêncio.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu.
O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amen.
Eu me confesso a Deus, todo poderoso, à bem-aventurada sempre Virgem Maria, ao bem-aventurado S. Miguel Arcanjo, ao bem-aventurado S. João Baptista, aos Santos Apóstolos S. Pedro e S. Paul, our holy Father Benedicto, e a todos os santos: que pequei muitas vezes por pensamentos, palavras e obras: Por minha culpa, por minha culpa, por minha tão grande culpa. Portanto rogo à bem-aventurada sempre Virgem Maria, ao bem-aventurado S. Miguel Arcanjo, ao bem-aventurado S. João Baptista, aos Santos Apóstolos S. Pedro e S. Paul, our holy Father Benedicto, e a todos os Santos, que rogueis a Deus, nosso Senhor, por mim.
Compadeça-se de vós o Senhor omnipotente; vos perdoe os pecados e guie até à vida eterna.
Amen.
Que o Senhor cruz omnipotente e misericordioso nos conceda o perdão, a absolvição e a remissão dos nossos pecados.
Amen.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
℣. Converte-nos, ✙︎ ó Deus, nosso salvador:
℟. E afasta de nós a tua indignação.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Louvado sejais, ó Senhor, Rei da glória eterna.
Psalmus 4 [5]
4:2 Cum invocárem exaudívit me Deus iustítiæ meæ: * in tribulatióne dilatásti mihi.
4:2 Miserére mei, * et exáudi oratiónem meam.
4:3 Fílii hóminum, úsquequo gravi corde? * ut quid dilígitis vanitátem, et quǽritis mendácium?
4:4 Et scitóte quóniam mirificávit Dóminus sanctum suum: * Dóminus exáudiet me cum clamávero ad eum.
4:5 Irascímini, et nolíte peccáre: * quæ dícitis in córdibus vestris, in cubílibus vestris compungímini.
4:6 Sacrificáte sacrifícium iustítiæ, et speráte in Dómino. * Multi dicunt: Quis osténdit nobis bona?
4:7 Signátum est super nos lumen vultus tui, Dómine: * dedísti lætítiam in corde meo.
4:8 A fructu fruménti, vini, et ólei sui * multiplicáti sunt.
4:9 In pace in idípsum * dórmiam, et requiéscam;
4:10 Quóniam tu, Dómine, singuláriter in spe * constituísti me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 4 [5]
4:1 Quando O invoquei, me ouviu o Deus da minha justiça: * na tribulação me dilatastes.
4:2 Tende compaixão de mim, * e escutai a minha oração.
4:3 Filhos dos homens, até quando duros de coração sereis? * Porque amais a vaidade e mentiras buscais?
4:4 Sabei, pois, que o Senhor fez maravilhoso o seu santo: * o Senhor escutar-me-á, quando a Ele clamar.
4:5 Irai-vos e não pequeis: * do que dizeis nos vossos corações, nos vossos leitos arrependei-vos.
4:6 Oferecei sacrifícios de justiça e esperai no Senhor. * Muitos dizem: quem nos mostrará o bem?
4:7 Gravada está sobre nós a luz de vossa face, ó Senhor: * no meu coração infundistes alegria.
4:8 Pelo fruto do seu trigo, vinho e azeite * se multiplicam.
4:9 Em paz dormirei * e tranquilo descansarei;
4:10 Porque Vós, ó Senhor, de forma singular * na esperança me firmastes.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 90 [6]
90:1 Qui hábitat in adiutório Altíssimi, * in protectióne Dei cæli commorábitur.
90:2 Dicet Dómino: Suscéptor meus es tu, et refúgium meum: * Deus meus sperábo in eum.
90:3 Quóniam ipse liberávit me de láqueo venántium, * et a verbo áspero.
90:4 Scápulis suis obumbrábit tibi: * et sub pennis eius sperábis.
90:5 Scuto circúmdabit te véritas eius: * non timébis a timóre noctúrno,
90:6 A sagítta volánte in die, a negótio perambulánte in ténebris: * ab incúrsu, et dæmónio meridiáno.
90:7 Cadent a látere tuo mille, et decem míllia a dextris tuis: * ad te autem non appropinquábit.
90:8 Verúmtamen óculis tuis considerábis: * et retributiónem peccatórum vidébis.
90:9 Quóniam tu es, Dómine, spes mea: * Altíssimum posuísti refúgium tuum.
90:10 Non accédet ad te malum: * et flagéllum non appropinquábit tabernáculo tuo.
90:11 Quóniam Ángelis suis mandávit de te: * ut custódiant te in ómnibus viis tuis.
90:12 In mánibus portábunt te: * ne forte offéndas ad lápidem pedem tuum.
90:13 Super áspidem, et basilíscum ambulábis: * et conculcábis leónem et dracónem.
90:14 Quóniam in me sperávit, liberábo eum: * prótegam eum, quóniam cognóvit nomen meum.
90:15 Clamábit ad me, et ego exáudiam eum: * cum ipso sum in tribulatióne: erípiam eum et glorificábo eum.
90:16 Longitúdine diérum replébo eum: * et osténdam illi salutáre meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 90 [6]
90:1 O que habita à sombra do Altíssimo, * descansará na protecção do Deus do céu.
90:2 Dirá ao Senhor: Vós sois o meu defensor e o meu refúgio: * o meu Deus, em quem esperarei.
90:3 Porque Ele me livrou do laço dos caçadores, * e da palavra áspera.
90:4 Com seus ombros fazer-te-á sombra: * e debaixo das suas asas esperarás.
90:5 Cercar-te-á como um escudo a sua verdade: * assombros nocturnos não temerás,
90:6 Da seta que voa de dia, nem da trama que ambula nas trevas: * de assaltos, nem do demónio do meio-dia.
90:7 Cairão mil a teu lado e dez mil à tua direita: * mas se não aproximará de ti.
90:8 Com teus olhos então contemplarás: * e verás o castigo dos pecadores.
90:9 Porque Vós sois, ó Senhor, a minha esperança: * o Altíssimo tomaste por teu refúgio.
90:10 O mal não virá sobre ti: * e o flagelo se não aproximará de tua tenda.
90:11 Porque mandou os seus anjos a ti: * para que te velem em todos teus caminhos.
90:12 Eles levar-te-ão nas suas mãos: * para que não tropece o teu pé em pedra alguma.
90:13 Sobre a víbora e o basilisco andarás: * e calcarás o leão e o dragão.
90:14 Porque esperou em mim, livrá-lo-ei: * protegê-lo-ei, porque conheceu o meu nome.
90:15 A mim clamará e eu o ouvirei: * com ele estou na tribulação, livrá-lo-ei e glorificá-lo-ei.
90:16 Enchê-lo-ei de longos dias: * e mostrar-lhe-ei a minha salvação.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 133 [7]
133:1 Ecce nunc benedícite Dóminum, * omnes servi Dómini:
133:1 Qui statis in domo Dómini, * in átriis domus Dei nostri.
133:2 In nóctibus extóllite manus vestras in sancta, * et benedícite Dóminum.
133:3 Benedícat te Dóminus ex Sion, * qui fecit cælum et terram.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 133 [7]
133:1 Agora, pois, bendizei o Senhor, * todos os servos do Senhor:
133:2 Vós que estais na casa do Senhor, * nos átrios da casa do nosso Deus.
133:3 De noite levantai as vossas mãos para o santuário, * e bendizei o Senhor.
133:4 Te abençoe de Sião o Senhor, * que fez o céu e a terra.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut sólita cleméntia
Sis præsul ad custódiam.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater omnípotens,
Per Iesum Christum Dóminum,
Qui tecum in perpétuum
Regnat cum Sancto Spíritu.
Amen.
Hino
Antes que a luz desapareça,
Nós vos suplicamos, Criador de todas as coisas,
Que sejais, por vossa clêmencia,
Nosso protetor e nosso guarda.

Longe de nós os sonhos e os fantasmas da noite!
Reprimi o nosso inimigo,
A fim de que nada manche os nossos corpos.

Concedei-nos esta graça, ó Pai misericordioso,
E Vós, ó Filho Unigênito,
Que reinais com o Espírito Santo,
Por todos os séculos.
Amém.
Capitulum Responsorium Versus
Ier 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Capítulo Responsório Verso
Jer 14:9
Tu, porém, Senhor, estás entre nós, e o teu nome tem sido invocado sobre nós; Não nos desampares, Senhor, nosso Deus.
℟. Demos graças a Deus.

℣. Conserva-nos, Senhor, como a pupila dos olhos.
℟. À sombra das tuas asas protege-nos.
Oratio
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração
Lord have mercy upon us, Christ have mercy upon us, Lord have mercy upon us.
"Our Father" is said silently until "And lead us not into temptation:".
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Let us pray.
Visita, Senhor, esta casa e afasta as ciladas do inimigo; habitem nela os teus anjos, que nos guardem em paz, e tua benção permaneça conosco para sempre.
Por nosso Senhor Jesus, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
Benção. Abençoe e nos guarde o Senhor onipotente e misericordioso, Pai, e Filho e Espírito Santo.
℟. Amém.
Antiphona finalis B.M.V.
Ave, Regína cælórum,
Ave, Dómina Angelórum:
Salve radix, salve porta,
Ex qua mundo lux est orta:

Gaude, Virgo gloriósa,
Super omnes speciósa,
Vale, o valde decóra,
Et pro nobis Christum exóra.

℣. Dignáre me laudáre te, Virgo sacráta.
℟. Da mihi virtútem contra hostes tuos.
Orémus.
Concéde, miséricors Deus, fragilitáti nostræ præsídium; ut, qui sanctæ Dei Genetrícis memóriam ágimus; intercessiónis eius auxílio, a nostris iniquitátibus resurgámus. Per eúndem Christum Dóminum nóstrum. Amen.
Si descendendum sit a choro, concluditur dicendo.
℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Et cum frátribus nostris abséntibus. Amen.
Antífonas finais de Nossa Senhora
Hail, O Queen of heaven, enthroned!
Hail, by Angels Mistress owned!
Root of Jesse, Gate of morn,
Whence the world's true Light was born:

Glorious Virgin, joy to thee,
Loveliest whom in heaven they see:
Fairest thou, where all are fair,
Plead with Christ our sins to spare.

℣. Allow me to praise thee, holy Virgin.
℟. Give me strength against thine enemies.
Let us pray.
Grant, O merciful God, to our weak natures thy protection, that we who commemorate the holy Mother of God may, by the help of her intercession, arise from our iniquities. Through the same Christ our Lord. Amen.
Then, in the public recitation of the Office, if the Community is to leave the Choir, the following Versicle is said.
℣. May the divine assistance remain with us always.
℟. And with our brothers, who are absent. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help